«Պուտինի պրոյեկտ» Փաշինյանը Հայաստանը հանձնեց ԱՄՆ-ին
Ալիևը ծանո՞թ էր հայ-ամերիկյան համաձայնագրի տեքստին նախքան դրա ստորագրումը:
Քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանն Alpha News-ի եթերում «Վերնագիր» հեղինակային հաղորդման ընթացքում ներկայացրել է թեմայի շուրջ մասնագիտական վերլուծություն, որում մասնավորապես ասվում է.
«Հունվարի 14-ին Վաշինգտոնում կայացել է Հայաստանի Հանրապետության և Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների միջև ռազմավարական գործընկերության մասին կանոնադրության ստորագրումը: Փաստաթուղթը պարունակում է 5 բաժին և նվիրված է Երևան-Վաշինգտոն համագործակցության լայն շրջանակին։ Փաստաթղթի հետ կարելի է ծանոթանալ ինչպես Հայաստանի և ԱՄՆ-ի պաշտոնական կառույցների կայքերում, այնպես էլ լրատվամիջոցներում։ Իսկ մենք առանձնացնենք փաստաթղթի, ինչպես նաև Միրզոյան և Բլինկեն հայտարարությունների մի քանի կետերը, որոնք հնչեցին փաստաթղթի ստորագրման հանդիսավոր արարողության ընթացքում․
Ա. Միացյալ Նահանգները ողջունում է Հայաստանի ջանքերը՝ խորացնելու իր քաղաքական, տնտեսական, անվտանգության և սոցիալական կապերը եվրաատլանտյան համայնքի այլ երկրների և ժողովրդավարական լայն համայնքի հետ:
Բ. Արարատ Միրոզյանը հայտարարեց ռազմավարական գործընկերության հատուկ հանձնաժողովի ստեղծման մասին, որը կհսկի երկրների միջև տնտեսական, անվտանգության և ժողովրդավարության ոլորտում համագործակցության ընդլայնումը։
Գ. Նա նաև նշել է, որ ՀՀ-ն մտադիր է միանալ «Իսլամական Պետություն» ահաբեկչական խմբավորման դեմ պայքարող երկրների գլոբալ կոալիցիային, որը ղեկավարում է ԱՄՆ-ը։
Դ. Բլինքենը հաղորդել է, որ կողմերը բանակցություններ են վարում «խաղաղ միջուկային անվտանգության բանակցություններ են վարում «խաղաղ միջուկային անվտանգության և ատոմային էներգիայի զարգացման ուղղությամբ» համագործակցության մասին։
Ե. Պետքարտուղարը տեղեկացրել է, որ հաջորդ շաբաթ ԱՄՆ-ից մաքսային և սահմանային վերահսկողության հարցերով թիմ է մեկնելու Հայաստան՝ աշխատելու տեղի գործընկերների հետ սահմանային անվտանգության կարողությունների զարգացման ուղղությամբ:
Հայկական «փորձագիտական համայնքում» երկար ժամանակ տարածվում էր այն թեզը, որ «Փաշինյանը պուտինյան պրոյեկտ է»: Այսպիսով, այս «պուտինյան պրոյեկտը» հունվարի 14-ին հանձնեց ԱՄՆ-ին մաքսային և սահմանային հսկողության, միջուկային էներգետիկայի, ինչպես նաև էներգետիկ համակարգի ոլորտները, ինչպես նաև մեկ անգամ ևս հաստատեց պաշտոնական Երևանի եվրոատլանտյան ինտեգրման (կարճ ասած՝ ՆԱՏՕ-ին անդամակցության) ձգտումը։
Բոլորին հայտնի էր, որ Երևանի և Վաշինգտոնի միջև բանակցություններ էին ընթանում այդպիսի փաստաթղթի ստորագրման հարցով, այդ թվում՝ Ադրբեջանի ղեկավարությանը։ Ենթադրաբար, հենց դրա վրա էր «աշխարհաքաղաքական խաղադրույք» անում Իլհամ Ալիևը, երբ ռուսական ԶԼՄ-ներին տված իր վերջին հարցազրույցի ժամանակ ազդանշաններ էր ուղարկում Մոսկվային և Թեհրանին, որ ՀՀ-ի դեմ հնարավոր ռազմական գործողությունն ուղղված չի լինելու Մոսկվայի և Թեհրանի շահերի դեմ։ Դարձյալ նկատում ենք Փաշինյանի և Ալիևի գործողությունների սինխրոնությունը…
Մինչդեռ Փաշինյանն ուրախությամբ հաղորդում է, որ իրեն հաջողվում է «հավասարակշռված արտաքին քաղաքականություն վարել», իսկ նրա «խոսացող գլուխները» համոզում են հասարակությանը, որ փաստաթուղթը «պատմական և աննախադեպ» է, մնում է հիշեցնել, որ նմանատիպ պայմանագրեր ԱՄՆ-ն արդեն ստորագրել է Ուկրաինայի, Վրաստանի և նույնիսկ Աֆղանստանի հետ, ինչպես նաև նշել, որ հունվարի 14-ն «ունի բոլոր շանսերը»՝ Հայաստանի համար դառնալու այնպիսի օր, ինչպիսին դարձավ 2022թ. հոկտեմբերի 6-ը Արցախի համար, երբ «պրահյան դավադրությունը» խաչ քաշեց Արցախի պետականության վրա՝ հանուն հակառուսական ուժերի։
Մտածե՛ք այդ մասին…»։