Վրաստանը 2024 թվականին կանգնած է լինելու լուրջ ընտրության առջև. ի՞նչ հետևանքներ կլինեն այդ ընտրությունից Հայաստանի համար
Երեկ, հունվարի 29-ին Վրաստանի վարչապետ Իրակլի Ղարիբաշվիլին հրաժարական տվեց: Թվում էր, թե ոչ մի պատճառ չկար նրա հրաժարականի համար, երկրի քաղաքական դաշտում հանգստություն էր տիրում:
Սակայն քչերը ուշադրություն դարձրին այն հայտարարության վրա, որ այդ երկրի ստվերային ղեկավար Բիձինա Իվանիշվիլին կրկին որոշել է վերադառնալ, ակտիվ քաղաքականության: Իրականում նա երբեք էլ չէր հեռացել մեծ քաղաքականությունից, սակայն նրա գործնեությունը հիմնականում կրում էր, ստվերային բնույթ: Եվ ահա նա վերջերս հայտարարեց, որ որոշում է կայացրել կրկին վերադառնալ հրապարակային քաղաքականության:
Վրաց փորձագետները այս հանգամանքը կապում են այս տարվա հերթական խորհրդարանական ընտրության հետ:
Իհարկե իշխող քաղաքական ուժի՝ «Վրացական երազանքի» դիրքերն այսօր ամենից ամուրն են համարվում: Սակայն ոչ ոք չի կարող կանխատեսել, թե ինչպիսին կարող են լինել այդ դիրքերը այս տարվա աշնանը, ընտրությունների շեմին:
Խնդիրն իրական մրցակիցների մեջ չէ միայն, բոլորն են հասկանում, որ այս տարվա աշնանը որոշվելու է, թե որ ուղով է ընթանալու Վրաստանը գալիք 4-5 տարիների ընթացքում:
Գաղտնիք չէ, որ Իվանիշվիլու հետ այսօր ստվերային բանակցություններ են վարում, թե Մոսկվան և թե Վաշինգտոնը: Մոսկվան առաջարկում է Իվանիշվիլուն հրաժարվել Արևմուտքի հետ ինտեգրվելու ուղուց, հռչակել, «չեզոքության» քաղաքականություն՝ դրա դիմաց առաջարկելով տնտեսական և քաղաքական մի շարք պրեֆերենցիաներ:
Վաշինգտոնը Իվանիշվիլուն զգուշացնում է, որ եթե Վրաստանը «շեղվի» իր այսօրվա ուղուց, ապա միջամտությունը այդ երկրի ներքին գործերի մեջ ավելի կոպիտ բնույթ կկրի:
Եվրոպացիները իրենց հերթին «նվեր» մատուցեցին Իվանիշվիլուն անցած տարվա դեկտեմբերի 14-ին՝ Վրաստանին դարձնելով ԵՄ-ի անդամի թեկնածու:
Հիշեցնենք, որ նույն ԵՄ-ն 2022-ի ամռանը մերժեց Վրաստանին տրամադրել այդ կարգավիճակը, Մոլդովային և Ուկրաինային տալով այն: Բոլորն էլ հասկանում եին, որ ԵՄ-ն կայացրեց ընգծված քաղաքական որոշում:
Եվ ահա, մեկ տարի անց, նույն ԵՄ-ն որոշեց տրամադրել այդ կարգավիճակը Վրաստանին, միաժամանակ խոսում են այն մասին, որ Իվանիշվիլու վրայից դուրս են բերվելու բոլոր պատժամիջոցները, որոնք դրվել եին երկու տարի առաջ:
Եվ ահա Իվանիշվիլին պետք է ընտություն կատարի Մոսկվայի և Արևմուտքի միջև: Բայց մինչ այդ, նա պետք է վերարտադրի իր իշխանությունը, որպեսզի կարողանա այդ բանակցություններում, ունենա ամուր դիրքեր:
Հենց այդ պատճառով էլ, նա այսօրվանից պատրաստվում է գալիք ընտրություններին: Նա Իրակլի Ղարիբաշվիլուն դուրս է բերում վարչապետի պաշտոնից, որպեսզի վերջինս ավելի ազատ ռեժիմով կարողանա զբաղվել կուսակցական աշխատանքներով:
Պետք է նշել, որ Իրակլի Ղարիբաշվիլին Իվանիշվիլու ամենից արժեքավոր կադրերից է համարվում , ով պետք է ազատ ժամանակ ունենա նախապատրաստական աշխատանքներով զբաղվելու համար:
Ինչ վերաբերվում է նախնական աշխարաքաղաքական մեսիջներին, ապա Իվանիշվիլու խոսափողներից մեկը վերջերս հայտարարեց, որ «...բացառվում է որ Վրաստանը շեղվի իր նշմարված արևմտյան ուղուց, բայց միաժամանակ Վրաստանը պիտի շատ վստահելի երաշխիքներ ստանա Արևմուտքից, որ այդ իր ուղին վտանգի տակ չի հայտնվի, ինչպես որ եղավ Ուկրաինայի հարցում...»:
Փորձագետները այս ուղերձը վերլուծելիս գալիս են այն եզրահանգման, որ Իվանիշվիլին փաստացի բաց է թողնում այդ ընտրության հարցը, մինչև պարզ դառնա, թե աշխարաքաղաքական բալանսը ում կողմը կթեքվի:
Ինչ վերաբերում է Հայաստանին, ապա մեր խնդիրը ավելի բարդ է, քանի որ ի տարբերություն մեր հարևանների, մենք չունենք այդպիսի լայն ընտրության լյուֆթ:
Մեր խնդիրները ավելի կանխատեսելի են և ավելի հասկանալի: Այլ հարց է, թե 2024-ին Հայաստանում ով է այդ ընտրությունը կատարելու:
Եվ դրանից է կախված լինելու մեր երկրի ապագան:
Հավելենք, որ Ադրբեջանը նման ընտրության մասին չի էլ ակնարկում: Նա սպասում է
այդ զարգացումների գործնթացին, որպեսզի դրանից հետո որոշում կայացնի, թե Հայաստանի հետ ինչ քայլերի պիտի դիմի:
Սա է իրականությունը:
Արտակ Հակոբյան
Zham.am