Տարեսկզբի ամենասպասված պրեմիերան
«Կեղծ խաղաղության գինը» փաստավավերագրական խաղարկային ֆիլմը մեծ էկրան բարձրացավ երեկ՝ շաբաթ երեկոյան։
Կինոյի տուն, 2025 թիվ։
Թուրքերն Արփաչայի աջ ափին են, Գյումրիից, դե, մոտ 3 կմ է հեռավորությունը: Մի պահ նկատելի չեն դառնում դրանց վրանները ու Գյումրիում մեկը լուրեր է պտտում, թե եվրոպական պետությունները միջամտել, ստիպել են թուրքերին հետ քաշվել Կարս, անգամ՝ Էրզրում, Երզնկա, և որ անհանգստանալու բան չկա արդեն։ Երեկոյան քեֆ-հրավառություն, իսկ առավոտյան արթանանում են թուրքական հրանոթների ձայներից:
Արտակ արքեպիսկոպոս Սմբատյանցի այս հուշերն է նաև առանձնացրել Derenik Malkhasyan -ը, որ ֆիլմի փաստահավաք աշխատանքների հեղինակն է։ Իրեն բնորոշ հատուկ զսպվածությամբ, հանդարտությամբ Դերենիկը փաստեր ու բացառապես փաստեր է ներկայացնում ողջ ֆիլմի ընթացքում։
1918, 1920 թվականներ. մղձավանջներ, կոտորած, թալան Կարսում, Ալեքսանդրապոլում, ապա՝ հանձնում։ 100 տարի անց հանձնվում է հայկական բեդաքաղաք Շուշին, այնպես, ինչպես Կարսն ու Ալեքսանդրապոլը։
«Այս ֆիլմը հիշողության վեականգնամ դեղահաբ է»,-ասում է ֆիլմի պրոդյուսեր, «5-րդ ալիք» ՀԸ գործադիր տնօրեն Հարություն Հարությունյանը, ընդգծում, որ «այն մեր կենսագրության մի հատվածն է, որտեղ քաղաքականապես հարիֆ ենք և պատրաստ ենք ամեն ինչ տալու, միայն թե, խաղաղություն լինի, որը վերջում սրի նման մեր գլխին ճոճվում ու յաթաղան է դառնում»:
Քաղաքականապես հարիֆ ենք նաև հիմա, ծայրաստիճան տկար։ Երբ փորձում են ամեն երեկո ձեր ուղեղը մտցնել, թե գնում ենք խաղաղության թուրքերի հետ և պետք է բան զիջել՝ պատասխանեք նրանց․ ներկա իրադրությունում թուրքերի հետ խաղաղություն հնարավոր է բացառապես գերեզմանափոսում։ Մենք չենք կարող խաղաղ լինել նրանց հետ, ովքեր եկել են մեզ կոտորելու։
Շնորհակալություն 9 ամիս տևած կարևոր աշխատանքի համար»։
Անուշ Միրզոյանի անդրադարձը ֆիլմի պրեմիերային, հրապարակումը՝ Դերենիկ Մալխասյանի էջից
Անուշ Միրզոյանի անդրադարձը ֆիլմի պրեմիերային, հրապարակումը՝ Դերենիկ Մալխասյանի էջից