Պարոն Քերոբյան, ո՞ւմ եք մոլորեցնում: Ապրիլին Հայաստանում տնտեսական աճը կազմել է 23%, իսկ Վրաստանում ՝ 45%. Տեսանյութ

Ընդհանրապես, Հայաստանի իշխանությունները մանիպուլյացիաների հարցում կարող են մրցել միայն հիտլերյան Գերմանիայի քարոզչության նախարար Գեբելսի հետ: Օրինակ, Հայաստանի էկոնոմիկայի նախարար Վահան Քերոբյանը ամիսներ առաջ հայտարարել էր, որ Հայաստանի տնտեսությունը 2021 թվականին երկնիշ աճ է գրանցելու: Թե՛ մեր Կենտրոնական բանկի, թե՛ Համաշխարհային բանկի, թե՛ միջազգային այլ կառույցների գնահատականները Քերոբյանի համար երբեք հեղինակավոր հիմք չեն եղել: Անգամ Հայաստանի իշխանությունները չեն վստահում Քերոյանի խոստումներին: Մասնավորապես, նույնիսկ պետական ​​պաշտոնյաները, Քերոբյանի կանխատեսումների մասին խոսելիս ժպիտով նշում են, որ «երկնիշ տնտեսական աճը մեր ընդհանուր ցանկությունն է»:

Չի կարելի ասել, որ Քերոբյանը ոչինչ չի հասկանում տնտեսական ցուցանիշներից կամ, որ նա միամիտ է, բայց և երեկ նա կրկին հպարտորեն հայտարարեց, որ ապրիլին Հայաստանի տնտեսության աճը ՀՆԱ-ի գծով (2020 թ. ապրիլի համեմատ) կազմել է 23%: Եվ Քերոբյանը փորձում է հասարակությանը ներկայացնել այս թվերը` որպես իր խոսքերի և կանխատեսումների ապացույց` Հայաստանի 2021 թ տնտեսության աճի վերաբերյալ, չնայած բոլորը գիտեն, որ նախորդ տարվա ցուցանիշների հետ համեմատությունը ճիշտ չէ, և աշխարհում ոչ մեկը հպարտորեն չի թմբկահարում նման համեմատությունների մասին:

Այնուամենայնիվ, քանի որ Վահան Քերոբյանը կարծում է, որ հայ ժողովրդի մակարդակը շատ ցածր է, և ցանկացած ցուցանիշ կարող է հրամցնել իրեն, նա դուրս է գալիս եթեր նման խոսքերով եւ թվերով: Այնուամենայնիվ, նշենք, մեկ այլ ցուցանիշ, օրինակ, Վրաստանի ՀՆԱ-ի աճը ապրիլին կազմել է 44.8%, 2020 թ.-ի ապրիլի համեմատ, իսկ վերջին 4 ամիսների ընթացքում վրացական տնտեսության իրական աճը կազմել է 8.1%, մինչդեռ մեր ցուցանիշները գրեթե երկու անգամ ցածր են անգամ Վրաստանի ցուցանիշներից:

Ներկայացնեն նաև այլ ցուցանիշներ. Վրաստանում արտահանման աճը կազմել է 70 տոկոս (կրկին ՝ համեմատած 2020 թ. ցուցանիշների հետ), և դա այն դեպքում, երբ Վրաստանում կովիդի դեմ պայքարի ռեժիմը շատ ավելի կոշտ բնույթ ունի, քան Հայաստանում: Օրինակ, Վրաստանում մինչ օրս պարետային ժամ է գործում: Նախկինում այս ժամն ուժի մեջ էր 21:00-ից մինչև 5:00-ն, իսկ մեկ շաբաթ առաջ պարետային ժամը կրճատվել էր, և այժմ այն ​​գործում է 23:00-ից մինչև 5:00-ն: Միևնույն ժամանակ, Վրաստանում շաբաթ և կիրակի օրերին գրեթե բոլոր առևտրի կենտրոնները կամ փակ են, կամ գործում են փակ ռեժիմով:

Հիշեցնենք, որ Հայաստանում նման կոշտ ռեժիմ երբեք չի մտցվել, բացառությամբ երկրում կորոնավիրուսի տարածման առաջին մի քանի ամիսների: Շարունակելով համեմատությունը՝ նշենք, որ Վրաստանում արտաքին առևտրաշրջանառության աճը կազմել է ավելի քան 60%:

Օրինակ, միայն ապրիլին Վրաստանում գրանցվել է ավելի քան 5000 նոր ընկերություն, մինչդեռ նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածում գրանցվել էր ընդամենը 300 ընկերություն: Այնուամենայնիվ, այս ամենը թույլ չի տալիս Վրաստանի իշխանություններին հայտարարել, որ իրենք ունեն երկնիշ տնտեսական աճ, քանի որ վրացական հասարակությունը հասկանում է, որ աճի նման ցուցանիշները պայմանավորված են կորոնավիրուսի հետ կապված նախորդ տարվա խնդիրներով:

Այնուամենայնիվ, արի ու տես, որ Հայաստանում չեն խորշում հայ հասարակությանը հիմարացնելու համար ցանկացած միջոց օգտագործել: Այդ պատճառով վրացական հասարակության հեռանկարներն ավելի շոշափելի են և իրատեսական, քան մեր հասարակության հեռանկարները: Նրանք իրենց կառավարության նկատմամբ ավելի պահանջկոտ են, քան մենք, և, օրինակ, Վրաստանը նախատեսում է այս տարի ընդունել շուրջ 2,5 միլիոն զբոսաշրջիկ, ինչը կազմում է 2019 թվականին Վրաստան այցելած զբոսաշրջիկների թվի ընդամենը 25% -ը: Հայաստանը 2019-ին ունեցել է շուրջ 2 միլիոն զբոսաշրջիկ: Դե թող Վահան Քերոբյանը խոստանա, որ Հայաստանում զբոսաշրջիկների թիվը 500 հազարից պակաս չի լինի: 

Այնուամենայնիվ, Հայաստանի իշխանությունները ավելի խորամանկ են և չեն տա նման կոնկրետ խոստումներ, քանի որ ինչու՞ պետք է գնալ այդպիսի քայլերի, եթե մարդկանց կարելի է խաբել՝ խոսելով այլ, արհեստական ​​թվերի մասին, քանի որ նրանք հույս ունեն, որ հայ հասարակությունը պարզունակ և հետամնաց է և չունի իշխանության հանդեպ այլ լուրջ պահանջներ: Այս պատճառով է, որ մենք շատ ավելի վատ ենք ապրում, քան մեր հարևանները: Եվ սա այն դեպքում, երբ մենք ունենք մեծ սփյուռք, արտերկրից մեզ մոտ հոսող փողերը գերազանցում են Վրաստան եկող գումարների չափը: Մենք ավելի շատ ենք օգտագործում մեր օգտակար հանածոները, դրանք արտասահմանում վաճառելու համար՝ համեմատած Վրաստանի հետ, որտեղ շեշտը դրված է զբոսաշրջության և տնտեսության ավելի մաքուր ոլորտների զարգացման վրա:

Արդարության համար պետք է նշել, որ սա միայն իշխանությունների խնդիրը չէ: Դա մեր հասարակության որակի և հասունության պակասի խնդիր է: Ոչ հասուն և ոչ շատ որակյալ հասարակությունը չի կարող ունենալ պայծառ ապագա և որակյալ կենսամակարդակ: Ի վերջո, հասարակության մեջ գործող արժեքային համակարգն է, որ ձևավորում է պետության վերաբերմունքը հասարակության նկատմամբ: Արդյունքում, մարդը ընկալում է, ոչ թե որպես բարձրագույն արժեք, այլ որպես վարչահրամայական համակարգի մի պտուտակ:

Վերջին պատերազմը ցույց տվեց, որ հատկապես Փաշինյանի իշխանության համար հայ զինվորը, երիտասարդը գործնականում զրոյական արժեք ունի: Ավելին, Փաշինյանի իշխանության համար մարդու կյանքի գինն ավելի ցածր էր, քան ավտորիտար համարվող Ալիևների կլանի համար, որոնք նույնպես մարդուն արժեք չեն համարում, բայց զգալիորեն տարբերվում են Հայաստանից սեփական զինվորի նկատմամբ վերաբերմունքով:

Պատերազմը բացահայտեց Փաշինյանի իրական դիմագիծը, ցույց տվեց նրա դեմագոգիայի չափը: Սակայն, միևնույն ժամանակ, այն ցույց տվեց հայ հասարակության մի մասի միջնադարյան մակարդակը: Եվ այս տխուր փաստը խնդրահարույց է դարձնում Հայաստանի ապագան:

Սա՛ է իրականությունը։