Ռուսները կասեին՝ упиваются безграничностью своего цинизма

2020-ի մարտի մեկին Նիկոլը երեկոյան գնացել էր Ծաղկաձորի ռեստորաններում «հյուրախաղեր» էր անում։ Բաց, անթաքույց, ընտանեկան սելֆիներով։ Հիշո՞ւմ եք։

Ոչ ոք իր կողմնակիցներից չհարցրեց. «Շեֆ ջան, այսօր զոհերին ենք հիշում, տխրություն-բան, ի՞նչ ռեստորան, լա՞վ չես»։

Երեկ մարտի մեկին Նիկոլը դմփ-դմփ-հու էր անում, և վարչական լծակներով հրապարակ բերած մարդիկ գոռում էին «Նիկոլ՝ վարչապետ» ու վուվուզելներ փչում։

Պարզ չէ՞, որ նիկոլաթուրքերը թքած ունեն մարտի 1-ի զոհվածների վրա։ Ձեռքներին ճար լիներ՝ տասնապատիկ ավելին կզոհեին, որ հետո ասեին. «Արյունարբու ռեժիմը բլա-բլա-բլա»։

Նիկոլի և իր շուրջը կանգնածների անբարոյականությունն անսահման է։ Այն դուրս է նույնիսկ ինքնապահպանության բնազդի սահմաններից. նիկոլաթուրքերը կայֆ են ստանում իրենց անսահման ցինիզմից, չմտածելով, որ մի օր պատժվելու են դրա համար։

Ռուսները կասեին. упиваются безграничностью своего цинизма։

Իրենց կատարմամբ «ինչքան կուզենք, այնքան կխփենք»-ը ստանում է շատ ավելի մռայլ երանգ. «ինչքան կուզենք, այնքան էլ կկոտորենք»։

Սվոյ-չուժոյ էլ չեն տարբերում, իրենց համար յա մարտի 1-ին զոհվածը, յա ռազմաճակատում զոհվածը՝ ընդամենը քաղաքական «ծախսեր» են, որը հնարավորության դեպքում պետք է հակառակորդների «ջեբը գցել»։

Մարդիկ չեն, ճակատագրեր չեն, ընդամենը՝ «մածերյալ»։

#նիկոլաթուրքեր

Կարեն Վրթանեսյանի ֆեյսբուքյան էջից