Նման մասշտաբի մարդկային կորուստների պատասխանատուները համավարակի ավարտից հետո իրավունք չպիտի ունեն դրոշակը ձեռքը վերցրած ասելու՝ մենք պայքարեցինք և հաղթեցինք. Արմեն Չարչյան. Տեսանյութ
Կգա ժամանակը, երբ կգնահատվեն ու կվերլուծվեն կառավարության, Առողջապահության նախարարության և հանրության գործողությունները համավարակի դեմ պայքարում, և յուրաքանչյուրը կտա մասնագիտական, իրավական ու բարոյական պատասխան իր արածի ու չարածի համար: «Արմնյուզ» ՀԸ «#ՕրաԽնդիր» հաղորդմանը նման կարծիք է հայտնել «Իզմիրլյան» բժշկական կենտրոնի տնօրեն, բժշկագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր Արմեն Չարչյանը:
«Որևէ մեկը չի կարող հստակորեն ասել, թե մեր բնակչության քանի տոկոսն է վարակված կորոնավիրուսով: Քանի դեռ չկա այդ հարցի պատասխանը, չենք կարող ունենալ գիտականորեն հիմնավորված որևէ զարգացման ծրագիր, թե ինչպես կոտրել համավարակի շղթան: Մի բան է, երբ 25 հազար հաստատված վարակակիր կա, մեկ այլ բան, երբ այդ թիվը կես միլիոն կամ մեկ միլիոն է»,- ասել է բժիշկը:
Ըստ Չարչյանի՝ դեռևս մարտի վերջին մեզ պետք էր 300-ից 500 հազար թեստ անել. համավարակը մի օր ավարտվելու է, էականն այն է՝ ի՞նչ մարդկային կորուստներով մենք դուրս կգանք դրանից, և այդ կորուստների պատասխանատուներն իրավունք չպիտի ունենան դրոշակը ձեռքը վերցրած՝ ասելու՝ մենք պայքարեցինք և հաղթեցինք. «Այսօր Հայաստանում կարող է ավելի քան կես միլիոն վարակակիր լինել: Մեր միակ զենքը վիրուսի դեմ իմունիտետն է: Երբևէ ուշ չէ զանգվածային թեստավորման համար: Համավարակն իր առաջին ալիքով մահաբեր է, աստիճանաբար այն կկորցնի իր ուժը, մենք կսկսենք ավելի թեթև տանել այն»:
Պրոֆեսորի կարծիքով՝ մայիսի կեսից իրավիճակն արդեն դուրս է վերահսկողությունից, հիվանդների թիվը մի քանի անգամ ավելին է, քան մահճակալների քանակն է, և չկա այլ տարբերակ, քան թեթև և միջին դեպքերի՝ տնային պայմաններում բուժումը. «Պետք էր հայտարարել բժիշկների համընդհանուր մոբիլիզացիա, «զորահավաք»: Դա կառավարության որոշմամբ պետք է պարտադիր լիներ, ի վերջո՝ արտակարգ դրություն է, և չի կարելի հույսը դնել հանրային բարձր գիտակցության վրա: Պետք է լինել իմպերատիվ, խիստ, դիմել կոշտ միջոցների: Միայն դիմակ չդնելու համար տուգանելը չափազանց պարզունակ մոտեցում է»:
Արմեն Չարչյանի պնդմամբ՝ բացի դիմակ դնելու, պատշաճ հեռավորություն պահպանելու և ձեռքերը պարբերաբար ախտահանելու պահանջներից՝ չափազանց կարևոր է բոլոր հանրային տարածքների համատարած ախտահանումը, ինչպես դա արվում է Թբիլիսիում. «Մենք վիրուսը մեր տներ ենք բերում կոշիկների միջոցով, այն մնում է մայթերի ու բազրիքների վրա, վերելակների մեջ, շքամուտքերում: Ամենապարզ լուծումը մայթերը պարբերաբար լվանալն է, հանրային տրանսպորտը հաճախակի ախտահանելը»:
Բժշկի պնդմամբ՝ համավարակի ավարտից հետո կառավարությունը պետպատվերի ֆինանսավորման լուրջ խնդիր է ունենալու, և անապահով խավի առողջական վիճակը, պետպատվերի սահմանափակման պատճառով, էականորեն վատթարանալու է: