ԵՎՐԱՆԵՍԹ ԽՎ բյուրոյի ուղերձը դժվար է աննախադեպ անվանել
ԵՎՐԱՆԵՍԹ ԽՎ Բյուրոն ուղերձ է հղել՝ Արևելյան գործընկերության տեսակոնֆերանսով անցկացված գագաթաժողովին ընդառաջ:
Հայաստանի պատվիրակության ղեկավարը հայտարարել է, որ հայկական պատվիրակությանը հաջողվել է "բյուրոյի նիստին ներկայացված հայտարարության նախնական տեքստից դուրս բերել ոչ միայն Հայաստանի և Արցախի շահերին մեծապես վնասող ձևակերպումները, այլև կանխել ադրբեջանական պատվիրակության՝ ԼՂ հիմնախնդրի վերաբերյալ միակողմանի ձևակերպումներ ներառելու փորձերը": Բացի այդ, նա որպես ձեռքբերում նշում է, որ փաստաթղթի առաջին դրույթում այլ սկզբունքների թվում նշվում է ինքնորոշման իրավունքը և ավելացնում. "Նման ձևաչափում սա աննախադեպ հանձնառություն է՝ հաշվի առնելով, որ այն ստանձնել են ոչ միայն եվրոպական, այլև Արևելյան գործընկերության երկրները, այդ թվում՝ Ադրբեջանը":
Իսկ ինչ ունենք իրականում՝
Սա աննախադեպ չէ այնքանով, որ նախորդ ԱլԳ գագաթաժողովից առաջ՝ 2017թ-ին, բյուրոյի ուղերձում նշվում էր, որ Բյուրոն "լիակատար աջակցություն է հայտնում ՄԽ համանախագահների ջանքերին, այդ թվում՝ նախագահների մակարդակով՝ հենվող 2009թ. ԵԱՀԿ հիմնարար սկզբունքների վրա և համահունչ Հելսինկյան Եզրափակիչ ակտին":
Հիշեցնեմ՝ 2009-ի սկզբունքները՝ Լ՛Ակվիլլա, Մուսկոկա, նախաբանում ունեն երեք սկզբունքները՝ տարածքային ամբողջականություն, ինքնորոշման իրավունք, ուժի և ուժի սպառնալիքի չկիրառում: Եվ Հելսինկյան ակտն էլ այս նույն երեք սկզբունքների մասին է:
Այլ կերպ ասած՝ 2017-ի հայտարարությամբ էլ Ադրբեջանը ինքնորոշման իրավունքին հավատարմություն հայտնել է:
Այս ուղերձի առաջին դրույթում ինքնորոշման իրավունքը նշվում է տարածքային ամբողջականության հետ միասին՝ territorial integrity and self-determination: Սակայն խոսք անգամ չկա ուժի և ուժի սպառնալիքի չկիրառման մասին: Մինչդեռ, ելնելով այսօր Ադրբեջանի պահվածքից և հռետորաբանությունից, այս սկզբունքն այժմ հատուկ կարևորություն ունի:
Ի դեպ, 2017-ի ուղերձում շեշտվում էր, որ Արցախյան հակամարտությունը չունի ռազմական լուծում:
Այս տարվա փաստաթղթում չկա ընդհանրապես անդրադարձ Արցախյան հակամարտությանը: Մինչդեռ 2017-ի փաստաթղթում այն կար և բավական չեզոք ձևակերպումով: Այդ ձևակերպմամբ ԵՎՐԱՆԵՍԹ ԽՎ-ն նաև աջակցություն էր հայտնում ՄԽ համանախագահության ջանքերին, այժմ չկա նաև դա, հետևաբար Ադրբեջանի ձեռքերն ավելի ազատ են իր ուզածն առաջ տանելու հարցում:
Ուստի, ևս մեկ անգամ պիտի փաստենք, որ եվրոպական հարթակներում մենք ունենք բավական լուրջ խնդիրներ և թույլ դիրքեր: Ստացվում է, որ մենք պայքարում ենք ոչ թե ինչ-որ բան առաջ տանելու, այլ Ադրբեջանի առաջ տարածը հանելու համար:
Աննա Կարապետյանի ֆեյսբուքյան էջից