Ումից ի՞նչ ակնկալել ընտրությունների ժամանակ
Ազգային ժողովի ընտրություններին ընդառաջ արդեն իսկ նշմարվում են ուժային այն բևեռները¸ որոնց շուրջ էլ ծավալվելու են հիմնական իրադարձությունները: Իշխանական դաշտը ներկայացված է լինելու ՍերԺ Սարգսյան - Կարեն Կարապետյան զույգով¸ իսկ ոչ իշխանական տիրույթում հիմնական ուժային խաղացողներն են Օհանյան-Օսկանյան դաշինքը և Ծառուկյան դաշինքը: Այս երեք ուժերն են իրենց մեջ կիսելու ընտրողների քվեների առյուծի բաժինը: Սակայն հասկանանք¸ թե նշված բևեռներից¸ որը ինչ ակնակալիք կարող է ունենալ և թե ինչ ստարտային պայմաններով են իրենք դուրս գալիս մրցապայքարի:
Սերժ Սարգսյանը¸ ոչ մի դրական ակնկալիք չունենալով հանրությունից¸ իր հույսը դնելու է վարչական ապարատի վրա¸ իր հույսը դնելու է ռեյտինգային քվեարկություների վրա և ադմինիստրատիվ այլ ռեսուրսների: Սերժ Սարգսյանը հասկանում է¸ որ այն արդյուքներով¸ որով նա ցույց է տվել իր ղեկավարած տարիներին¸ նա անգամ անցողիկ շեմը հաղթահարելու շանսեր չունի: Ընդամենը մի քանի թիվ ներակայցնենք: Պաշտոնական տվյալներով՝ Սերժ Սարգսյանի իշխանության տարիներին Հայաստանից արտագաղթել է 297 հազար մարդ¸ Հայաստանում շուրջ 900 հազար աղքատ մարդ կա¸ արտքաին ներդրումները տարեց տարի կրճատվում են: Դրա փոխարեն աճել է արտաքին պարտքը¸ որն արդեն իսկ հատել է ՀՆԱ-ի 50 տոկոսի սահամնը և ընդուպ մոտեցել է 6 մլրդ. դոլարի: Այս իրավիճակում Սարգսյանն անգամ կարող է հրաժարվել ՀՀԿ անունով մասնակցել ընտրություններին և իր դաշինքը կարող է ինչ-որ այլ անվանում ստանալ: Ինչ վերաբերում է Կարեն Կարապետյանին¸ ապա Սարգսյանն իրեն բերեց Հայաստան¸ որպեսզի ընտրություններց առաջ դրական սպասումներ առաջացնի հանրության մեջ¸ սակայն հիմա արդեն ակնհայտ է¸ որ նախագահի և վարչապետի միջև կան որոշակի հակասություններ: Դրանք մի կողմից արտացոլվում են նրանով¸որ իշխանական մամուլն ամենօրյա ռեժիմով Կարապետյանի դեմ նյութեր է հրապարակում¸ որոնց մեխը կայանում է նրանում¸ որ Կարապետյանը պետք է հասկանա¸ որ նա Սերժ Սարգսյանի համար ընդամենը ժամանակովոր գործիչ է: Իսկ մյուս կողմից էլ¸ Կարեն Կարապետյանը հրապարակային ելույթներում ասում է¸ որ պատասխանատու է իր գործերի և խոստումնեևրի համար և չի պատրաստվում Սարգսյանի հետ կապված խոստումների մասին հարցերին պատասխանել: Այսինքն՝ մենք կարող ենք փաստել¸ որ ընտրություններից առաջ Սերժ Սարգսյանը ոչ միայն ընդդիմության հետ խնդիրներ ունի¸ այլև հարցեր ունի լուծելու իշխանության շրջանակներում:
Դատելով ամենից՝ կարող ենք ասել որ Գագիկ Ծառուկյանի մուտքը քաղաքականություն չէր մտնում Սերժ Սարգսյանի ծրագրերի մեջ: Եվ Ծառուկյանը հավակնում է ստանալ էլեկտորատի այն ձայները¸ որոնց վրա այլ հավասար պայմաններում կարող էր հույս դնել ՀՀԿ-ն՝ Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ: Կարևոր է ընդգծել նաև այն¸ որ Ծառուկյան դաշինքում այսօր իսկ նկատվում է միտում՝ ոչ իշխանական դաշտի առողջ ուժերի հետ համագործակցությանը միտված¸ մասանավորապես մեզ հետ զրույցում ԲՀԿ նախագահ Նաիրա Զոհրաբյանը նշեց¸ որ Օհանյան-Օսկանյան դաշինքի հետ լայն համագործակցության ռեսուրս է տեսնում:
Երրորդ բևեռը ձևավորվել է Սեյրան Օհանյանի շուրջ¸ ով արդեն իսկ հիմա պարզ է¸ որ վարչապետ դառնալու հայտ է ներկայացրել: Պարզ է նաև¸ որ Օհանյանի քարոզչության մեխն են լինելու ռազմաքաղաքական խնդիրները՝ բանակի արդիականավցումը¸ Լեռնային Ղարաբաղի հարցը¸ ինչպես նաև տնտեսության և քաղաքական դաշտի առողջացումը: Այս պահին արդեն կարող ենք ֆիքսել¸որ եթե Հանրապետականից ու Սերժ Սարգսյանից հանրության մոտ որևէ սպասելիքներ չկան¸ ապա դրան հակառակ լուրջ սպասելիքներ կան թե´ Ծառուկյանից¸ և թե´ Օհանյանից:
Պետք է նաև նշել¸ որ Օհանյանի շուրջ այսօր արդեն կա ձևավորված քաղաքական թիմ¸ որն առաջիկայում կներկայացնի ոչ միայն երկիրն այս ծանր սոցիալ-տնտեսական իրավիճակից դուրս բերելու ծրագիր¸ այլ այնպիսի ծրագիր¸ որը թույլ կտա ապահովել տնտեսության թռիչքաձև աճը և բանակի շուտափույթ արդիականցումը:
Զարգացումները խոստանում են լինել հետաքրքիր և թեժ:
Տիգրան Ափունց