Ստրուկների բո՞ւնտ, թե՝ «հպարտ» քաղաքացիների ընդվզում ընդդեմ Մանվելի (Տեսանյութ)
Հանրության մեջ շարունակվում են քննարկումները, թե ինչպես ստացվեց, որ դատարանն ի վերջո փոխեց Մանվել Գրիգորյանի խափանման միջոցը, և 25 մլն դրամ գրավի դիմաց նա ազատ արձակվեց: Դրանից հետո դժգոհ ամբոխը փակեց Էջմիածին - Երևան ճանապարհը՝ պահանջելով «Մանվելին հետ ուղարկել բանտ»:
Դրանից հետո Փաշինյանը հայտարարեց, որ ինքը դեմ է դատարանի այդ որոշմանը և ինչպես և սպասվում էր, գլխավոր դատախազը անմիջապես հայտարարեց, որ կբողոքարկի դատարանի այս որոշումը:
Շատ վերլուծաբաններ կասկած հայտնեցին, որ իրականում Մանվելը ազատ է արձակվել Փաշինյանի իմացությամբ, մյուսները հիմնավորումներ բերեցին, որ դա այդպես չէ:
Սակայն մենք կուզենք քննարկել այս խնդրի իրավական և բարոյական կողմը:
Եվ այսպես, Մանվել Գրիգորյանը 24 տարի եղել է փաստացի Էջմիածնի բդեշխը: 24 տարի նա փաստացի կառավարել է այդ քաղաքը, և բնակիչների սուր ընդվզում կարծես չի արձանագրվել: Բոլոր ընտրությունների ընթացքում շանս է առաջացել ազատվելու Մանվելի մենիշխանությունից, բայց դա չի հաջողվել: Եվ ահա երբ նա հեռացվեց իր դիրքերից, Էջմիածնի «հպարտ» քաղաքացիները իրենց զգացին ուժեղ և արդեն կարծում են, որ Մանվելը պիտի բանտ նստի՝ անկախ դատարանի որոշումից:
Անկախ նրանից, թե Մանվելը ով է, նա պետք է իր պատիժը կրի օրենքով: Իսկ քանի դեռ դատարանի որոշումը չկա, նրան մեղավոր ճանաչելը սխալ է: Բայց չէ՞ որ իրականում մենք բոլորս գիտենք, որ նա հանցագործ է, կասի մեր շարքային ընթերցողը:
Այո, մեր զգացողությունն այդպիսին է, նա իրոք տեղի բդեշխի դեր է կատարել: Բայց այնպես չէ, որ այս հարցում նույն էջմիածինցիները «սրբեր էին», և «չար» Մանվելը նրանց հալածում էր: Այդպիսի բան չի լինում բնության մեջ, որ այդ քաղաքում իրոք հպարտ քաղաքացիներ ապրեին՝ Մանվելի վերահսկողության տակ:
Պետք է անկեղծ լինենք մինչև վերջ, որպեսզի կարողանանք իսկապես կառուցել Նոր Հայաստան: Իսկ իրականությունն այն է, որ Մանվելի տակ ապրել են մեծամասամբ հոգով ստրուկ բնակիչներ, այլ ոչ թե «հպարտ», բայց ճնշված քաղաքացիներ: Եվ այսօր էլ Մանվելի ազատման դեմ բողոքում են ոչ թե «հպարտ» քաղաքացիները, այլ վախեցած հոգով ստրուկները, իսկ Էջմիաձին - Երևան ճանապարհ փակողները ավելի շատ նման էին Քադդաֆիին սպանող արաբ ամբոխին, այլ ոչ թե ազատ քաղաքացիներին:
Քանզի Մանվել երևույթի կայացման մեջ պակաս չէ նաև այսօրվա բողոքողների լուման:
Ո՞ւր էին այդ մարդիկ 24 տարի: Մենակ չասեք, թե նրանք նախկինում վախենում էին: Քանզի վախենում են ստրուկները, որոնց գինը ընտրությունների ժամանակ 10 հազար դրամ էր, բայց ոչ իրավամբ ազատ քաղաքացիները: Եվ հակառակը, ազատ քաղաքացին սովորաբար ներողամիտ է իր մտածողության մեջ և ապրում է իրավական գիտակցությամբ, մինչդեռ ստրուկը իր տեսակով վախկոտ է և վրեժխնդիր: Նա բողոքելով Մանվելի ազատման դեմ, իրականում վախենում է այդ մարդուց և վրեժխնդիր է նրանից, և դրա համար էլ ուզում է, որ նա բանտում մեռնի: Բայց չէ՞ որ ստրուկի միջոցով նոր Հայաստան հնարավոր չէ կառուցել, դրա համար նախ և առաջ մարդկանց մտածողությունը պետք է փոխել, առանց որի Հայաստանը հաստատ ապագա չի կարող ունենալ:
Արտակ Հակոբյան