Ինչպես են լուծվում արագաչափերի ու կարմիր գծերի խնդիրները Հայաստանում և այլ երկրներում (ֆոտոշարք)
Այս խնդիրների շուրջ հասարակական կրքերը մեզ մոտ կարծես թե թեժ բնույթ ունեին, սակայն վերջնաարդյունքում ոչինչ չփոխվեց, եթե չհաշվենք իհարկե հայտնի արագաչափերից ստացած տուգանքների համաներման որոշումը: Ինքնին այս որոշումը իհարկե ճիշտ էր, սակայն բուն հարցի լուծումը այդպես էլ մնաց օդից կախված:
Սակայն մինջ հարցին անցնելը պարզենք, թե ինչպես են լուծվում այս խնդիրները այլ երկրներում:
Զարգացած եվրոպական երկրներում այս խնդիրները լուծվել են հասարակական դիսկուրսի արդյունքում: Արագաչափեր կան և Փարիզում, և Բեռլինում, և եվրոպական այլ քաղաքներում: Բայց դրանց քանակը Երևանի հետ համեմատած շատ քիչ է: Նույնը վերաբերվում է նաև «կարմիր գծեր» հասկացությանը:
Եվրոպական փորձը հաշվի են առել նաև Մոսկվայում, Կիևում, Թբիլիսիում: Վերջինս, ի դեպ մեր հարևանն է, և իր քաղաքականությունը կառուցում է հաշվի առնելով հենց եվրոպական փորձը: Ոչ Թբիլիսիում, ոչ Բաթումիում, ոչ էլ Վրաստանի մյուս քաղաքներում հայաստանյան մակարդակի ոչ արագաչափեր կան, ոչ էլ կարմիր գծեր:
Այստեղ է որ հարց է առաջանում, իսկ ինչո՞վ էր պայմանավորված այս աստիճանի Երևանի «արագաչափացումն» ու «կարմրացումը»:
Կարծում ենք, պատասխանը հայտնի է բոլորին: Եվրոպացիները այս որոշումները կայացնում էին հասարակական դիսկուրսների արդյունքում, ռուսներն ու վրացիները փորձում էին նմանվել եվրոպացիներին, իսկ Հայաստանում այս որոշումները կայացնում էին քրեկան գիտակցության արդյունքում: Բայց զարմանալի է, որ ապրիլյան թավշյա հեղափոխությունից հետո, մինջ այսօր այս հարցում գրեթե ոչինչ չի փոխվել: Իսկ թվում էր թե գոնե այս պարզ ու ակնհայտ հարցերը պետք է որ առաջնային լուծում ստանային, մանավանդ, որ տեխնիկապես էլ այդ լուծումները բարդ չեին: Իսկ եթե որև է մեկին թվում է, թե մասնավոր անձի փոխարեն պետության գրպանը լցնելը թեկուզ և այդ գնով, ինչ որ չափով արդարացի է, ապա չարաչար սխալվում է: Որովհետև, կապ չունի թե քրեական գիտակցությամբ ով է գռփում քաղաքացուն, մասնավոր անձը, թե պետությունը: Մանավանդ, որ երբ հաղթում է այդ գիտակցությունը, ապա վաղ թե ուշ պետության ու մասնավոր անձերի «գրպանները» ժամանակի ընթքցքում սկսում են նույնացվել:
Սա է իրականությունը:
Արտակ Հակոբյան