Մնում է հիվանդները գոհ լինեն
![Մնում է հիվանդները գոհ լինեն](/timthumb.php?src=/disc/23-05-23/9dc31fbefabf9976d26cc115af55f24e.jpg&w=450)
«Ընդհանուր առմամբ, ավելի քան 33 հազար բուժաշխատող արդեն հավաստագրվել է», - մեզ հետ զրույցում տեղեկացրեց ՀՀ ԱՆ Առողջապահության ազգային ինստիտուտի Մասնագիտական գործունեության հավաստագրման ազգային կենտրոնի ղեկավար Լիլիթ Հարությունյանը: Նա հավելեց, որ բուժաշխատողների պարտադիր հավաստագրումը շարունակական գործընթաց է և այս պահին էլ ընդունվում են հայտեր այն մասնագետներից, ովքեր դեռ չունեն այդ փաստաթուղթը:
«Համագումարում պետք է լինեն տեսական, գործնական և ինքնակրթության կրեդիտներ»
- Տիկին Հարությունյան ի՞նչ է հարկավոր հավաստագրման համար:
- Ըստ օրենքի՝ յուրաքանչյուր շրջափուլում (5 տարին մեկ անգամ) հավաստագրման համար բուժաշխատողները պետք է ունենան 3 տարվա մասնագիտական փորձ և կրեդիտներ՝ ավագ բուժաշխատողները 220, միջին բուժաշխատողները՝ 140, դեղագետները՝ 160, դեղագործները՝ 100 կրեդիտ: Մասնագիտական բավարար փորձ չունեցողները պետք է թեստավորում անցնեն:
- Այսօր բավական շատ են կրեդիտավորված դասընթացների հայտարարությունները, որոնք խոստանում են մեծ քանակությամբ կրեդիտներ, օրինակ՝ կարելի է 100 կրեդիտ նախատեսող մեկ դասընթացի մասնակցել ու 5 տարի առհասարակ չմտածել այս մասին:
- Բանն այն է, որ անհրաժեշտ կրեդիտների ընդհանուր համագումարում պետք է լինեն տեսական, գործնական և ինքնակրթության կրեդիտներ։ Տեսական կրեդիտներ կարելի է ստանալ Հայաստանում կամ այլ երկրներում մասնագիտական դասընթացներին, սեմինարներին, սիմպոզիումներին, գիտաժողովներին մասնակցության կամ իրականացման համար: Գործնական կրեդիտները՝ գիտագործնական միջոցառումներից (օր․՝վարպետացդասևայլն), իսկինքնակրթությանկրեդիտները՝գիտականաշխատանքների, աշխատություններիհրատարակման, էլեկտրոնայինուսուցողականնյութերի, հեռավարդասընթացներինմասնակցությանհամար:
- Որքանո՞վ էին գոհացնող հավաստագրման առաջին շրջափուլի արդյունքները։
- Ընդհանուր առմամբ ամեն ինչ ընթացել է բնականոն հունով, իհարկե եղել են խնդիրներ, որոնք հետագայում կօգնեն ավելի ճիշտ համակարգել ու իրականացնել հավաստագրման գործընթացը:
«Ամենաարդյունավետ ներդրումըառողջության ու կրթության մեջ է»
Այնուամենայնիվ այսօր շատ բուժաշխատողներ շարունակում են դժգոհել հավաստագրման պարտադիր պայմանից՝ հիմնական պատճառը կրեդիտավորված դասընթացների արժեքն է: Եվ իհարկե վերջիններիս հետաքրքրում է թե ինչի՞ վրա է ծախսվում այդ գումարը։ Այդ և մի շարք այլ հարցերի շուրջ զրուցեցինք ՀՀ ԱՆ ԱԱԻ -ի տնօրեն Ալեքսանդր Բազարչյանի հետ։
- Ինչպես և յուրաքանչյուր նորամուծություն, բուժաշխատողների պարտադիր հավաստագրումը ոչ բոլորի կողմից է ընդունվել. մինչ օրս լինում են դժգոհություններ: Շատերն են պնդում, թե նոր օրենքի պահանջը ստիպում է մի կողմ դնել մասնագիտական գործունեությունը՝ թողնել բուժառուին և զբաղվել ինքնազարգացմամբ և որ դրա համար բավարար ժամանակ ու միջոցներ չունեն:
Միևնույն ժամանակ կան մասնագետներ, ովքեր առանց օրենքի պահանջի միշտ էլ կարևորել են շարունակական մասնագիտական զարգացումը՝ գիտակցելով, որ բարձրակարգ ու պահանջված մասնագետ մնալու համար անդադար աճը պարտադիր է:
Պետք է նշել, որ կրեդիտավորման համակարգի ներդրումը նպաստում է առողջապահության ոլորտի աշխատակիցների գիտելիքի և հմտությունների շարունակական զարգացմանը, ինչը խիստ անհրաժեշտ է անընդհատ զարգացող բժշկագիտության նորությունները բաց չթողնելու և արդյունքում առավել որակյալ ծառայություններ մատուցելու գործում:
Ստացված գումարները հիմնականում ուղղորդվում են կազմակերպչական գործընթացներին, մասնավորապես՝ տեղի և արտերկրի մասնագետներ հրավիրելու, դասընթացները կազմակերպելուն։
Վճարովի դասընթացներին զուգահեռ, իրականացվում են նաև կրեդիտավորված անվճար վերապատրաստման ծրագրեր, սեմինարներ, ֆորումներ: Միջազգային լավագույն հարթակներում անցկացվող միջոցառումներն ու բժշկագիտության տարաբնույթ նյութերը մեր երկրում հասանելի են նաև Առողջապահության ազգային ինստիտուտի գիտաբշժկական գրադարանում:
Վերադառնալով շարունակական զարգացման նյութական կողմին՝ ուզում եմ հիշեցնել, որ ամենաարդյունավետ ներդրումն այն է, որն արվում է առողջության ու կրթության մեջ։ Այդ երկուսը միասին ապահովում են կրեդիտավորված դասընթացները՝ բարձրացնում են բուժաշխատողի մասնագիտական կարողությունները, ինչի արդյունքում ավելանում է նրան վստահող բուժառուների քանակը։ Այլ կերպ ասած, այս ծրագիրը լավագույն ներդրումն է նաև անձնական եկամուտների բարձրացման գործում, քանի որ հիվանդն ուզում է բուժօգնություն ստանալ բարձրակարգ ու բանիմաց մասնագետից։
- Արդյո՞ք վերահսկելի է նաև դասընթացը վարող մասնագետների որակավորումը:
- Դա ևս կարևոր հարց է: Անընդհատ զարգացող աշխարհում գիտական առաջընթացը գրանցվում է օրեցօր և ցանկացած երկրի մասնագետ գիտի՝ որակավորումը պահպանելու համար հարկավոր է աշխատել ինքնազարգացման ուղղությամբ։ Նշեմ, որ մեր գիտաբժշկական գրադարանը հնարավորություն է տալիս տեղեկանալու ոլորտի համաշխարհային լավագույն հարթակներում իրականացվող միջոցառումներին և հաղորդ լինելու միջազգային գրականությանը։
Ի դեպ, կարելի է կրեդիտներ կուտակել նաև գիտական հոդվածների տպագրությամբ, կրեդիտավորման դասախոսություններ կազմակերպելով։ Կրեդիտ է ավելանում նաև, երբ աշխատությունը տպագրվում է առաջատար ամսագրերում, շուրջ 60 կրեդիտ է տրվում գիտական աշխատանքի (ատենախոսության) ղեկավարման համար։
- Իսկ ինչպե՞ս է վերահսկում Հայաստանում իրականացվող դասընթացների, սեմինարների որակը։
- Այդ գործընթացն ամրագրված է կրեդիտավորման գործընթացի կարգավորման մասին իրավական ակտում։ Ըստ դրա ներկայացվում է դասընթացի օրակարգը, դասավանդողների ցանկը, նրանց ինքնակենսագրականները, դասավանդման ծրագրերը, նյութերը։ Հարկ եղած դեպքերում դրանք ուսումնասիրում են փորձագետները՝ հանրապետության գլխավոր մասնագետները և առողջապահական ասոցիացիաները։
Դա մեխանիզմ է, որով կարելի է վերահսկել դասավանդման որակը։ Սակայն պրոցեսը շարունակական է նաև համակարգի բարեփոխումների առումով. հավաստագրման գործընթացում դեռ կլինեն փոփոխություններ, որոնք սկսելու ենք առաջին շրջափուլի արդյունքների խորքային հետազոտությունից, ինչպես նաև բուժաշխատողների շրջանում հարցումներից հետո:
Ժասմին Վիլյան
![](/disc/23-05-23/7e24e845503aac27f770a8224de1e7d9.jpg)