Ադրբեջանի պատգամավորը սենսացիոն հայտարարություն է արել. Փաշինյանը համաձայն էր, բայց Իրանը թույլ չտվեց որ «Զանգեզուրի միջանցքը» բացվի

Իրանը մտադիր էր տապալել Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին, այս մասին այսօր Ադրբեջանի Միլի մեջլիսի լիագումար նիստում իր ելույթի ժամանակ ասել է ադրբեջանցի պատգամավոր Զահիդ Օրուջը։

Ըստ նրա, «...Հայաստանը համաձայնել է բացել «Զանգեզուրի միջանցքը», սակայն հրաժարվել է երկու երկրների ճնշումներից հետո: Փաշինյանին տապալելու մտադրություն ունեցողներից մեկն էլ Իրանն էր, ով ասաց. «...Ինչ ճակատագիր էլ ինձ սպասի, ես խաղաղության պայմանագիր կստորագրեմ...»: Ըստ ադրբեջանցի պատգամավորի, Իրանը Փաշինյանին վերջնագիր է ներկայացրել:

Հիշեցնենք, որ անցյալ տարվա աշնանը իսկապես Փաշինյանը նման հայտարարությունով հանդես եկել էր։ Հետո, նույն օրը, փողոցի ճնշման տակ հրաժարվել էր իր խոսքերից: «Զանգեզուրի միջանցքի» մասին, ճիշտ է, խոսք չի եղել, բայց Փաշինյանի կողմից նշվել էր, թե այդ փաստաթուղթը հայ ժողովրդի սրտով չէր լինելու: Իսկ թե ի՞նչ սյուրպրիզներ կարող է ներկայացնել Փաշինյանը հայ ժողովուրդին, բոլորին է հայտնի:

Ադրբեջանցի այս պատգամավորն Իրանից բացի ակնարկում էր նաև Ռուսաստանին, ով նույնպես, ըստ նրա, ճնշում էր բանեցրել, որպեսզի Հայաստանի գործող վարչապետը հրաժարվեր իր մտադրությունից:

Հետաքրքիր է, որ երբ ՔՊ-ականները ծանր վիճակի մեջ են հայտնվում, անմիջապես սպառնում են հանրությանը ստորագրել այդ միֆականացված պայմանագիրը: Նույն Ալեն Սիմոնյանը, երբ վերջերս հայտնվեց հայ հանրության կոնսոլիդացված քննադատության տակ, ձեռքի հետ հայտարարեց, թե «...Հայաստանը անպայման ստորագրելու է այդ փաստաթուղթը»։ Թե ի՞նչ էր նկատի ունեցել Սիմոնյանը, դժվար չէ կռահել։

Փաշինյանի այն պնդումները, թե ինքը միշտ դեմ է եղել «Զանգեզուրի միջանցքի» բացմանը, գրոշի արժեք չունի: Քանզի 2019-ի ամռանը նա Ստեփանակերտում հայտարարում էր, թե «Արցախը Հայաստան է և վերջ»։ Այսօր, չորս տարի անց, նա անամոթաբար հայտարարում է, թե ինքը ուզում էր, որ Արցախը Հայաստան լիներ, բայց դե չստացվեց:

Փաստորեն, իրենց համար Հայրենիքը «ապրանք է», որի շուրջ կարելի է մանիպուլյացիաներ կատարել:

Եթե Փաշինյանը կարճ ժամանակ անց փոխում է 180 աստիճան իր տեսակետը, ապա ինչու՞ պիտի մարդիկ հավատան իր մյուս խոսքերին:

Այդ տեսանկյունից ադրբեջանցի պատգամավորի խոսքերն ավելի ճշմարիտ կարող են լինել, մանավանդ, որ ադրբեջանական ԶԼՄ-ներում տևական ժամանակ լայնորեն քննարկվում էր Աննա Հակոբյանի թերթի այն խմբագրականը, որտեղ Ադրբեջանին ուղղված հռետորական հարցադրում էր առաջ քաշվում, թե՛ նշեք, թե ի՞նչ տարածքներով էք պատրաստ ճանաչել Հայաստանը, որպես պետություն:

Իսկ դա արդեն դիագնոզ չէ, սա պարզ պետական դավաճանական ակտ է, որը դեռ չի արձանագրվել պետական ատյանների կողմից: Բայց դրա մեղքը արդեն բոլորովին այլ տեղ է։ Իսկ դա արդեն այլ խոսակցության թեմա է:

Սա է իրականությունը:

Դավիթ Մկրտչյան