Էրդողանը լացում է Մյանմայի մահմեդականների ցեղասպանության առիթով. Տեսանյութ

Վերջին օրերին միջազգային հանրության ուշադրության կենտրոնում է հայտնվել Մյանման, որտեղ պետական մակարդակով տեղի մահմեդական բնակչության տեղահանում է իրականացվում: Հիշեցնենք, որ Մյանմայի հիմնական ազգությունը բիրմացիներն են, որոնք դավանում են բուդդիզմին: Բայց այդ երկրում ապրում են մի քանի տասնյակ այլ ազգություններ և կրոնական փոքրամասնություններ, այդ թվում նաև մահմեդականներ, որոնց սակայն այդ երկրի իշխանությունները համարում են եկվորներ:Եվ հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ մահմեդականներն ավելի արագ տեմպով են վերարտադրվում, քան բուդդիստները, տեղի բուդդիստական շրջանակների մոտ վախ է առաջացել, որ այդ մարզը ժամանակի ընթացքում կարող է անկախություն պահանջել Մյանմայից կամ ցանկանալ միանալ հարևան մահմեդական Բանգլադեշին: Ահա թե ինչու տեղի մահմեդականների մեծ մասը չեն ստացել քաղաքացիություն, և այդպիսի հեռանկար էլ չի երևում: 

Մյանման Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո հայտնվեց Խորհրդային միության ազդեցության տակ, որտեղ իշխում էին կոմունիստամետ ուժերը, և որոնց համար կրոնը երկրորդական պլան էր մղված: Այդ ժամանակահատվածում մահմեդականները պետական մակարդակով իրենց վրա ճնշում չէին զգում: Խորհրդային միության վերջին տարիներին, երբ արդեն պարզ երևում էր, որ Խորհրդային սոցիալիստական համակարգը, որը ողջ աշխարհում խոր ճգնաժամ էր ապրում, իր ազդեցությունը թողեց նաև այդ երկրի վրա: 88 թվականին այդ երկրում իրականացավ ռազմական հեղաշրջում, և նոր իշխանությունները արդեն պետական մակարդակով սկսեցին ճնշումներ գործադրել տեղի փոքրամասնության վրա: 

Թվում էր, թե այդ երկրում դեմոկրատական ուժերի հաղթելուց հետո, մի քանի տարի առաջ, կարող էր իրավիճակն արմատապես փոխվել, մանավանդ որ իշխանության էին եկել այդ երկրի դեմոկրատները` Աուն Սանսուջիի  գլխավորությամբ: Այս կինը իր պայքարի համար նույնիսկ Նոբելյան մրցանակի էր արժանացել: Սակայն պարզվեց, որ դեմոկրատական արժեքները այդ երկրում փոքրամասնության վրա չտարածվեցին: Ճիշտ հակառակը: Այդ երկրում փաստացի մահմեդականների տեղահանման պետական ծրագիր է իրականացվում, որի գլխավոր նպատակն այն է, որ մահմեդական փոքրամասնության մեծ մասը տեղահանվի հարևան Բանգլադեշ:

Վերջին օրերին հենց այդ իրադարձություններն են միջազգային հանրության կենտրոնում, որտեղ իրենց բողոքի ձայնն են բարձրացրել մահմեդական երկրների ղեկավարները:

Բայց ամենատպավորիչը Թուրքիայի նախագահի պահվածքն է, երբ նա հեռուստաէկրանների առաջ նույնիսկ արտասվում է` խոսելով Մյանմայի մահմեդական փոքրամասնության ցեղասպանության մասին: Եվ ակամայից սկսում ենք հիշել հայերի ցեղասպանությունը Թուրքիայում, կամ` 3 տարի առաջ եզդիների ցեղասպանությունն Իրաքում, որի վերաբերյալ մահմեդական երկրների ղեկավարները ծպտուն անգամ չէին հանում: Իսկ այսօր Մյանմայի մահմեդականների այս իրավիճակը բումերանգի էֆեկտով հետ է վերադարձել նրանց, ովքեր որ ժամանակին իրականացնում էին այդ նույն բանը, ինչ - որ անում են այսօրվա Մյանմայի իշխանությունները: Տարբերությունը միայն կայանում է նրանում, որ թուրքերի կամ դաիշի վայրագությունները շատ ավելի անմարդկային բնույթ ունեին, քան` այսօրվա Մյանմայի իշխանությունների գործողությունները:

Հակոբ Կարապետյան