Իվանիշվիլին նախազգուշացնում է վրաց ժողովուրդին լուրջ վտանգների մասին որի հետևանքները կարող են ազդել նաև Հայաստանի վրա
Հուլիսի 27-ին, Վրաստանի մեծահարուստ և ստվերային կառավարիչ Բիձինա Իվանիշվիլին հանդես եկավ սենսացիոն հայտարարությամբ: Նա նշեց, որ «...որոշ ուժեր ակտիվորեն փորձել են ներքաշել Վրաստանին պատերազմի մեջ, և այդ ցանկությունն ու նպատակը, ցավոք, արդիական է նաև այսօր»:
Եզրափակելով իր միտքը վերջում վրացի մեծահարուստը նշեց հետևյալը.«...Եզրափակելով, քանի որ Ուկրաինայում պատերազմի սկսվելուց հետո իմ և ԱՄՆ դեսպանի հանդիպման անցկացման հարցը հրապարակայնորեն բարձրացվել է, ուզում եմ հանրությանը պարզաբանել, որ նման հանդիպում տեղի ունեցավ մարտի 21-ին, դեսպանի խնդրանքով և տևեց մոտ երեք ժամ»:
Իվանիշվիլին չի նշում, թե ինչի մասին է նա խոսել դեսպանի հետ, սակայն կուլիսային արտահոսքերով ներկայիս վրացական իշխանությունները խոստովանել են, որ ԱՄՆ դեսպանը ցանկացել է, որպեսզի ռուս-վրացական պատերազմում Վրաստանը ակտիվ դերակատարում ունենա: Ավելին, ներկայիս Վրաստանի իշխանությունները հաստատում են այն միտքը, որ անցյալ տարվա աշնանը Վրաստանի նախկին նախագահ Միխեիլ Սաակաշվիլիի այցը Վրաստան պատահական բնույթ չի ունեցել: Իսկ դա նշանակում է, որ դեռ անցյալ տարվա աշնանն ամերիկացիներն արդեն կանխատեսում էին, որ ուկրաինական ճակատում պատերազմ է սկսվելու: Ի դեպ բոլոր փաստերը իրար հետ շարադրելիս կարելի է լուրջ հետևություններ կատարել: Այսպես, հենց Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկիի իշխանությունը սկսեց ակտիվ աջակցել Սաակաշվիլիին, երբ նրան ձեռբակալեցին: Ավելին, այդ հողի վրա նույնիսկ սրվեցին վրաց-ուկրաինական հարաբերությունները: Բացի այդ, այսօրվա Զելենսկիի գլխավոր թիմակիցներից է Սաակաշվիլիի հայտնի կողմնակից Դավիթ Արախամիան, ով դրսերում հանդես է գալիս, ոչ միայն Ռուսաստանի, այլև նեերկայիս Վրաստանի իշխանության դեմ: Ի դեպ, Ուկրաինան պատերազմը սկսելուց անմիջապես հետո, երբ պարզ դարձավ, որ Վրաստանը այսպես կոչված «երկրորդ ճակատ» չի պատրաստվում բացել, միանգամից հետ կանչեց իր դեսպանին Թբիլիսիից և մինջ այսօր նա Վրաստան չի վերադարձել: Իսկ ընդամենը մեկ ամիս առաջ, ԵՄ–ն որոշում կայացրեց Ուկրաինային և Մոլդովային տալ ԵՄ անդամի կարգավիճակ, մինչդեռ Վրաստանին մերժեցին, և դա այն դեպքում, երբ եվրոպական գրեթե բոլոր փորձագետները միաբերան պնդում են, որ Վրաստանն իր բարեփոխումների մակարդակով ոչ թե մեկ, այլ երկու քայլ է առաջ, ոչ միայն Ուկրաինայից, այլև Մոլդովայից: Ավելին, ԵՄ-ն իր որոշման մեջ փաստացի պատժամիջոցներ կիրառեց Բիձինա Իվանիշվիլիի նկատմամբ:
Իվանիշվիլիի հայտարարությունից պարզ է դառնում, թե ինչու են իրեն պատժում: Փաստացի, կարող ենք արձանագրել, որ Արևմուտքը խիստ դժգոհ է մնացել, որ ռուս-ուկրաինական պատերազմում Վրաստանը, փաստացի «չեզոք» դիրք բռնեց: Իսկ կարելի է պատկերացնել, թե ինչ կլիներ, եթե Վրաստանը նույնպես ներքաշվեր այդ հակամարտության մեջ: Արդյունքում, Հայաստանը կարող էր հայտնվել այն իրավիճակի մեջ, ինչ հայտնվեց 2008-ի ռուս-վրացական պատերազմի ժամանակ: Իսկ եթե դրան գումարենք այն, որ ներկայիս Հայաստանը էապես է տարբերվում 2008-ի Հայաստանից, որտեղ Արցախը դեռ վերահսկվում էր մեր կողմից, ապա կարող ենք հասկանալ, թե ինչ ողբերգությունից ենք փրկվել, եթե հանկարծ Իվանիշվիլին իր համաձայնությունը տար «երկրորդ ճակատը» բացելու հարցում:
Սա է իրականությունը:
Արտակ Հակոբյան