Տեր-Պետրոսյանը փորձում է ինքնամաքրվել Փաշինյանից և իր համար քաղաքական հեռանկարներ բացել հունիսի 20-ից հետո
ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի վերջին հայտարարությունը, որում նա հրապարակայնացրեց երեք նախկին նախագահների հանդիպման ընթացքում տեղի ունեցած խոսակցությունները, ուներ մեկ հստակ նպատակ` ցույց տալ հասարակությանը, որ Տեր-Պետրոսյանը հետևողականորեն և անկեղծորեն մերժում է Փաշինյանին:
Փաստն այն է, որ չնայած Տեր-Պետրոսյանը չողջունեց 2018-ի փաշինյանական հեղափոխությունը, այնուամենայնիվ, Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը Նիկոլի հետագա բոլոր քայլերը, մեծ հաշվով, ողջունեց ու աջակցեց Փաշինյանին, քանի որ այդ ժամանակ ընդհանուր թշնամի կար նրանց համար` նախկին իշխանությունն` ի դեմս Ռոբերտ Քոչարյանի և Սերժ Սարգսյանի:
Այս տեսանկյունից զարմանալի չէր, որ Տեր-Պետրոսյանը սատարում էր Փաշինյանի քայլերը` կապված Մարտի 1-ի իրադարձությունների «բացահայտման», Սահմանադրական դատարանի փլուզման, արդարադատության համակարգի դեմ հարձակումների, դատական համակարգի ներկայացուցիչների հետապնդումների եւ այլնի հետ:
Տեր-Պետրոսյանը փորձեց աչքերը փակել անգամ կորոնավիրուսի դեմ պայքարում կառավարության ձախողման վրա, այդ ժամանակ նա նույնիսկ սկսեց պաշտպանել Փաշինյանին իր ընդդիմախոսներից: Այնուամենայնիվ, երբ անփառունակ վերջին պատերազմը քաղաքական գերեզմանափոր դարձավ Փաշինյանի համար, Տեր-Պետրոսյանը հասկացավ, որ եկել է ժամանակը տարանջատվելու իր «հոգեզավակից»: Արդեն պատերազմի օրերին նա փորձեց «մաքրվել» Փաշինյանի ձախողումներից, իսկ հետագայում նրա գնահատականները Փաշինյանի վերաբերյալ հետապնդում էին միայն մեկ նպատակ՝ հասարակությանը ցույց տալ, որ նա այլևս իր «հոգեզավակի» հետ չէ:
Այնուամենայնիվ, հասարակությունը լիովին չէր հավատում Տեր-Պետրոսյանի անկեղծությանը, մինչդեռ վերջինս չէր ցանկանում ասոցացվել պարտված Փաշինյանի հետ նույնիսկ լայն պատմական համատեքստում: Ահա թե ինչու դրա լավագույն ապացույցը կլինի այն, որ նա հասարակությանը ցույց տար, որ պատրաստ է միավորվելու նույնիսկ իր ոխերիմ քաղաքական թշնամու` Ռոբերտ Քոչարյանի հետ, որպեսզի հասարակությունը հավատա, որ ինքը` Տեր-Պետրոսյանը, այլևս կապ չունի իր պարտված «հոգեզավակի» հետ: Ըստ Տեր-Պետրոսյանի, Հայաստանի երեք նախկին նախագահների եւ Արցախի երկու նախկին նախագահների հանդիպումը պետք է լուծեր այս խնդիրը:
Եվ, ահա, Տեր-Պետրոսյանը, հրապարակայնացնելով նախագահների այդ հանդիպման խոսակցությունները, վերջնականապես փորձում է հասարակությանը համոզել, որ պատրաստ է ընտրությունների գնալ անգամ Ռոբերտ Քոչարյանի և Սերժ Սարգսյանի հետ:
Ավելին, ըստ Տեր-Պետրոսյանի կողմնակիցների, եթե Փաշինյանը կեղծիքների միջոցով հունիսի 20-ից հետո կարողանա վերարտադրել իր իշխանությունը, ապա նրանք «լեգիտիմ իրավունք» կստանան դրանում մեղադրել Ռոբերտ Քոչարյանին, որի պատճառով, իբր, չկայացավ միասնական պայքարը: Այս տեսանկյունից Տեր-Պետրոսյանը փորձում է լուծել իր երկրորդ խնդիրը` քաղաքականապես վերակենդանանալ հունիսի 20-ից հետո, երբ բոլորը կտեսնեն, որ Քոչարյանին ու Սարգսյանին չհաջողվեց կանգնեցնել Փաշինյանին: Տեր-Պետրոսյանը հույս ունի, որ դրանից հետո նա կկարողանա դառնալ Փաշինյանի հիմնական հակառակորդը, մանավանդ, որ, ի տարբերություն մյուս երկու նախկին նախագահների, Տեր-Պետրոսյանի թեկնածությունը բացասական ասոցացիաներ չի առաջացնում ո՛չ Թուրքիայում, ո՛չ էլ Ադրբեջանում: Միևնույն ժամանակ, նա առավելություն կունենա Փաշինյանի նկատմամբ այն իմաստով, որ նա ոչ թե հող հանձնող նախագահ է, այլ` հող նվաճող: Միաժամանակ նա հայ-ռուսական հարաբերությունների խորացման ակտիվ կողմնակից է:
Ըստ Տեր-Պետրոսյանի ու նրա թիմի, իրեն խանգարում են նույն արեալի գործիչ Փաշինյանը, և նախկին նախագահները, և հատկապես Քոչարյանը, որի ազդեցությունը, ըստ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի, կարող է էապես փոխվել հունիսի 20-ից հետո:
Հենց այս երկու հանգամանքներն են դրդել Տեր-Պետրոսյանին հրապարակայնացնել նախկին նախագահների հետ իր հանդիպման ընթացքում տեղի ունեցած խոսակցությունները: Իրականում, Տեր-Պետրոսյանը նախկին նախագահների հետ համագործակցելու լուրջ նպատակ չուներ, առավել եւս` «Հայաստանը փրկել Փաշինյանից»: Նա պարզապես փորձեց, ինչպես միշտ, թաքցնել իր անձնական շահերը «պետականամետ հռետորաբանության» քողի տակ՝ հուսալով, որ հասարակության որոշ հատված կհավատա իրեն:
Սա՛ է իրականությունը
Արտակ Հակոբյան