Ինչու կրկին լկտիացավ Ալեն Սիմոնյանը. Տեսանյութ
Սույն գործիչը համարվել և համարվում է Փաշինյանի քաղաքական իշխանության ամենացինիկ տեքստերի խոսնակ: Բայց նույնիսկ նա նոյեմբերի 9-ի խայտառակ պարտությունից հետո մինչ այսօր ծպտուն չէր հանում, քանզի «տղաները» վախեցած էին` արդարացիորեն հասկանալով, որ իրենց քաղաքական վախճանը շատ մոտ է: Սակայն երկու ամիս անց Ալենը նորից խոսեց:
Կրկին խոսեց դղյակների, օլիգարխների, 30 տարվա թալանի մասին՝ փորձելով կրկին գտնել հայ հասարակության բոմժական հատվածի աջակցությունը: Այն, որ սրանք այլևս նույնիսկ այդ հատվածում աջակցություն չունեն, ակնհայտ է, բայց մի հարցում Ալենը ճիշտ է. եթե փողոցը բացակայում է, եթե ընդդիմությունը զբաղված է քաղաքական պայքարի իմիտացիայով, «տղաները» սկսում են կրկին հաբրգել:
Նախ մի քանի խոսք Ալենի` «դղյակների և օլիգարխների» թեզի մասին: Ալեն Սիմոնյանը Հայաստանի ամենակեղտոտ, ամենազզվելի, ամենացինիկ օլիգարխի պաշտոնական ներկայացուցիչն է, քանզի այդ օլիգարխն իր կեղտոտ փողերը դիզել է 90-ական թվականներին, երբ հայ ժողովուրդը Արցախում պաշտպանում էր իր հայրենիքն ազերիներից: Մնացած բոլոր հայ օլիգարխները հարստացել են պատերազմից հետո, բացառությամբ այդ կեղտոտ օլիգարխի:
Այդ կեղտոտ օլիգարխը դրեց Հայաստանում դղյակաշինության ավանդույթը, բայց և, այնուամենայնիվ, Ալենի «քաղաքական հայրերը» իրենց լկտիության և ցինիզմի համար այդպես էլ չպատժվեցին: 90-ական թվականներին նրանք հայ ժողովրդին գցեցին աղքատության ճիրանների մեջ և պատերազմի ժամանակ ահռելի հարստություն կուտակեցին, բայց և այս ամենի համար մինչ այսօր չեն պատժվել: Դրա համար էլ Ալենի ցինիզմն` ուղղված նախկիններին, անկեղծ ասած, հասնում է: Եթե Ալենի «պապաները» բանտում փտեին, ապա ալեններ չէին ծնվի: Եվ Թուրքիան էլ Հայաստանում գործակալական ցանցի հող չէր ունենա:
Ցավոք սրտի, նախկինների «ինժեներական մտածողության» պատճառով է, որ մենք ունենք այսպիսի իրավիճակ: Քանի որ հայ ժողովրդին 20 տարի գեբելսյան քարոզչամեքենայի միջոցով քարոզել էին այն, որ Արցախի բոլոր հերոսները թալանչի են, իսկ թուրքական գործակալական ցանցի բոլոր ներկայացուցիչները պայքարում են հայ ժողովդրի արդարության համար: Ինչպես և 1917 թվականին ռուս բոլշևիկները գերմանացիների փողերով կործանեցին ռուսական իմպերիան ու ռուսական բանակը:
Բայց այս ամենի համար մեղավորը միայն Ալենն ու իր քաղաքական պապաները չեն: Մենք պետք է անկեղծորեն առերեսվենք իրականության հետ ու անկեղծ լինենք, որ եթե այս ամենից հետո փողոցը դեռ մնում է դատարկ, որեմն դրա պատճառը պետք է գտնենք մեր մեջ, մեր ներկայիս ազգային քաղաքական վերնախավի, ով պարտավոր էր օր առաջ այս մարդկանց իրենց պատմական տեղը դնել: Եվ պետք է նույնպես անկեղծ լինենք, որ նրանց անկարողությունը նույնպես պատասխանատվության հարց է, քանզի թրքաբոլշևիկների իշխանության պահպանումը Հայաստանում և նրանց դեմ պայքարի անկարողությունը նույնպես հարցեր են առաջացնում, թե ինչու հայ ժողովուրդն այնպես էլ չունեցավ իրապես ազգային պետական վերնախավ, ով կկարողանար պաշտպանել Արցախն ու Հայաստանն այս սրիկաներից:
Սա՛ է իրականությունը:
Դավիթ Մկրտչան