Նիկոլը պատրաստվում է «քցել» ամբոխին և ... ճիշտ է անում. Տեսանյութ
Նիկոլ Փաշինյանը ստացավ ամբոխից ամեն ինչ` փառք, հեղինակություն, իսկ հիմա էլ պատրաստվում է ստանալ իշխանություն, և վերջում, ամենայն հավանականությամբ, «կքցի» նրան, քանզի այս վերջին փուլում նա հասկացավ, որ ամբոխի պահանջներին անվերջ տուրք տալը վտանգավոր է պետության համար, քանզի եթե պետական ինստիտուտները սկսեն քայքայվել, ապա վտանգի տակ կլինի նաև իր իշխանությունը:
Մինչդեռ պետական համակարգը կայուն պահպանելու համար, անհրաժեշտ են բազմաշերտ լուծումներ, որոնք միանշանակ չեն ընդհունվելու ամբոխի կողմից: Մի ՞թե պարզ չէ, Ամուլսարի կամ Ալավերդու օրինակով, կամ էլ այս կամ այն մարդուն հետապնդելով, թե ինչ հեռանկար է սպասվելու Հայաստանի ապագային: Եվ դրա հետևանքների պատասխանատուն ոչ թե ամբոխը, այլ` ինքն է լինելու:
Իսկ ամբոխը գիտակցական կյանքով ապրող իրական քաղաքացիական հանրությունը չէ, այլ բացառապես իռացիոնալ զգացմունքների պահանջ ունեցող մարդկանց հավաքածու է, մտավոր հաշմանդամների կոլեկտիվ հավաքույթ, որ իռացիոնալ պահանջներով է հանդես գալիս` իր որոշումները թողնելով Առաջնորդին, քանզի ունակ չէ սեփական ռացիոնալ մտածողության: Դրա մասին շատ լավ է ներկայացրել հանրահայտ Միխաիլ Ռոմը, իր «Սովորական ֆաշիզմ» փաստավավերագրական ֆիլմում:
Ամբոխը նման է թեթևաբարո կնոջը, ով փաստացի ուզում է որ անընդհատ իրեն սիրեն, օգտագործեն, և հանուն դրա նա պատրաստ է անմոռաց ձևով սիրել իր տղամարդուն, այսինքն` «Առաջնորդին»: Հասկանալի է, թե բնության մեջ ինչպես է իրեն պահում տղամարդը, նույն օրինաչափությունն էլ մենք կարող ենք տեսնել նաև քաղաքականության մեջ: Եվ այստեղ հասկանալի է և թեթևաբարո կնոջ, և տղամարդու պահվածքը. նույնը նաև հասարակական կյանքում է: Քանզի չի կարելի ամբոխին մեծ իրավունքներ տալ, մանավանդ որ, եթե նա զգաց, որ «Առաջնորդը» թույլ է, կամ իր պահանջները ամբողջովին չի կատարում, կարող է իր սերը վերածել ատելության, (ինչպես որ եղավ, օրինակ, 1917-ին Կերենսկու հետ), և գտնել իր նոր ուժեղ Սիրուն: Հենց դրա համար էլ ամբոխը շատ նման է թեթևաբարո կնոջը:
Փաշինյանը միգուցե շատ գրքեր չի կարդացել, բայց լավ քաղաքական հոտառություն ունի, և զգում է, որ ամբոխի վրա հավերժ հույսը դնել չի կարելի, քանզի, նորից կրկնենք, ամբոխը ժողովուրդ չէ:
Եվ այդ իմաստով Փաշինյանին պետք է աջակցել, որ նա հետևողականորեն գնա այդ ճանապարհով, քանզի դա է ճիշտ ուղին:
Սակայն որպեսզի նա այդ ճանապարհին չընկնի մեկ այլ ծուղակի մեջ, պետք է այնպիսի փոխհարաբերություններ հաստատի հանրային տարբեր շերտերի հետ, որպեսզի դառնա կոնսոլիդացնող, այլ ոչ թե` բոլորի կողմից մերժված գործիչ:
Իսկ թե ինչ է անհրաժեշտ դրա համար, կնշենք մեր այլ հոդվածներում:
Արտակ Հակոբյան