Աղբահանության վճարի փոփոխությունն արդար մոտեցո՞ւմ, թե՞ հավելյալ բեռ տուգանքի ու թալանի մատերիալ բնակիչների համար

Նախկինում աղբահանության վճարը հաշվարկվում էր ըստ բնակարանում գրանցված բնակիչների թվի: Սա համեմատաբար ավելի տրամաբանական էր, քանի որ ստեղծվող աղբի քանակը, մեծամասամբ, կախված է մարդկանց թվից: Սակայն, նոր մեխանիզմի համաձայն՝ վճարը որոշվում է բնակելի տարածքի մակերեսով, ինչն անհամաչափ բեռ է դնում սոցիալապես խոցելի խմբերի վրա, առաջացնելով՝

1․ Սոցիալական անհավասարություն

Մեծ բնակելի տարածք, սակայն փոքր եկամուտ ունեցող մարդիկ կարող են հայտնվել ծանր իրավիճակում: Օրինակ, միայնակ թոշակառուն, ով ապրում է ժառանգված մեծ բնակարանում, ստիպված կլինի վճարել ավելին, քան փոքր բնակարանում ապրող մեծ ընտանիքը:

Թանկացած գույքահարկի բարձրացումը զգալի բեռ է շատ ընտանիքների համար, և աղբահանության վճարի բարձրացումն այս ֆոնին լրացուցիչ բեռ է ստեղծում հատկապես սոցիալապես խոցելի խմբերի համար:

Եվ, ի վերջո, հաշվարկման նոր մեթոդն անարդար է այն ընտանիքների համար, որոնք, չնայած մեծ բնակելի տարածքին՝ քիչ աղբ են կուտակում: Օրինակ, մեկ կամ երկու անձից բաղկացած ընտանիքները նույն հարկն են վճարելու, որքան չորս, հինգ, վեց և ավելի անդամ ունեցող ընտանիքները:

«Մայր Հայաստանն» առաջարկում էր խոցելի խմբերի համար սուբսիդիաներ` հարկ է ներդնել համակարգ, որը թույլ կտա ցածր եկամուտ ունեցող ընտանիքներին ստանալ աջակցություն կամ զեղչեր աղբահանության վճարի համար:

2․ Կոմպրոմիսային հաշվարկման մեթոդ

Հարկավոր է մշակել համակցված մեխանիզմ, որը հաշվի կառնի և՛ բնակիչների թիվը, և՛ բնակելի տարածքի մակերեսն ավելի արդար վճարումներ ապահովելու համար:

Մինչև այսպիսի փոփոխություններ կատարելը, անհրաժեշտ էր լայն հանրային քննարկումներ անցկացնել, որտեղ կլսվեին բնակիչների և փորձագետների կարծիքները, ինչը չի արվել և այս թանկացումներն զգալի բեռ են առաջացնում երևանցիների առանց այդ էլ քաոսային կյանքում։