Ախթալայի կոմբինատը վաճառվում է չեխերի՞ն
«Հրապարակ»-ը գրում է. «Չեխական «Լուսաջուր վենչրզ ինվեստ» ընկերությունը, որը մտադիր էր ոսկու արդյունահանում սկսել Լոռու մարզի Մարգահովիտ, Վահագնաձոր, Վահագնի, Դեբեդ եւ Եղեգնուտ համայնքներին պատկանող տարածքներում, այժմ պատրաստվում է գնել Ախթալայի լեռնահարստացուցիչ կոմբինատը։ Այս մասին խոսում են Ախթալայի բնակիչները։
Չեխական ընկերության հանդեպ տեղացիները բացասաբար են տրամադրված։ Իրենց հարազատ Հանքաձորում (այսպես է կոչվում 5 համայնքներին պատկանող հանքերով հարուստ տեղանքը) երկրաբանական հետազոտություններ սկսելու հարցով հանրային լսումները նրանք մեկ ամիս առաջ տապալեցին՝ փակելով գյուղապետարանների մուտքն ընկերության ներկայացուցիչների առաջ։ Եվ հիմա մարդիկ համոզված են, որ մերժում ստանալուց հետո այս ընկերությունը Լոռվա հանքերում ամրապնդվելու նոր տարբերակ է գտել։ «Լուսաջուր վենչրզ ինվեստ» ընկերության մասին Հայաստանում քիչ տեղեկություններ կան։ Հայտնի է, որ այն պետական ռեգիստրում գրանցվել է 2018-ին, իրավաբանական հասցեն Սեւանում է։
100% բաժնեմասերի սեփականատերն է չեխական «Mineral Ventures Invest» ընկերությունը։ ԶԼՄ-ներում տեղեկություն կա, որ չեխական ընկերության ներկայացուցիչն է Սոցիալական ապահովության պետական ծառայության նախկին պետ Վազգեն Խաչիկյանը։ Խաչիկյանը մեզ հետ զրույցում ճշգրտում արեց, թե ինքն ընդամենը խորհրդականն է՝ հանքային տուրիզմի գծով: «Ես չեմ կարող պատասխանել, թե որտեղ հանքեր ունեն նրանք, որքան հարկ են մուծում եւ այլն»,- ասաց նա:
Ճի՞շտ է, որ չեխական ընկերությունը պատրաստվում է գնել Ախթալայի կոմբինատը: «Ես զբաղվում եմ հանքային տուրիզմի հարցերով, բայց ով է ինչ գնել, չգիտեմ»,- ասաց նա եւ խորհուրդ տվեց դիմել լեռնահարստացուցիչ կոմբինատի տնօրենին:
Կոմբինատի գլխավոր տնօրեն Սամվել Խաչատրյանը ծայրահեղ վատ է տրամադրված իրեն զանգահարող լրագրողների հանդեպ։ Կարող է չպատասխանել, կոպտել: Ճի՞շտ են ասում Լոռու բնակիչները, որ Ախթալայի կոմբինատը վաճառվում է, եւ արդեն գնորդ կա։ Լսելով հարցը՝ նա ասաց․ «Որ նորություն լինի, մերոնք կհայտնեն: Ոչ մի բան չկա», եւ չցանկացավ կարծիք կամ դիրքորոշում հայտնել կոմբինատին ուղղված կոլեկտիվ հայցի հետ կապված: Մենք գրել էինք, որ Ախթալա խոշորացված համայնքի, Մեծ Այրում, Ճոճկան, Փոքր Այրում համայնքների 60 բնակիչ վերջերս հայցով դիմել են Լոռու դատարան ու Ախթալայի կոմբինատից պահանջում են, որ իրենց առողջությանը, նաեւ գյուղատնտեսական նշանակության տարածքներին հասցված վնասը փոխհատուցվի:
Ճոճկանի բնակիչ Սամվել Սիրադեղյանը նրանցից մեկն է, ասում է, որ 1,3 հեկտար հող ունի Դեբեդ գետի ափին, որն արդեն 10 տարի է՝ բերք չի տալիս։ «Վարարումների ընթացքում նստվածքը եկել-նստել է իմ հողամասում, հանքերի դեղնավուն շերտը մնացել է հողին: Հազվագյուտ բույս է այնտեղ աճում, միայն մոլախոտ։ Չորացել է իմ դեղձի այգին։ 2010 թվից հենց հանքերը՝ Թեղուտը, Ախթալան, սկսել են գործել, ես բերք չունեմ, իսկ մինչ այդ շատ հարուստ հող էր։ Որ դեղձի այգին բերք չտվեց, փորձեցի թութուն մշակել, ու դա էլ չեղավ»։ Սամվել Սիրադեղյանը նկատել է, որ ամռան շոգին այդ աղտոտված հողում աշխատելիս անպայման սրտխառնոց եւ գլխացավ է ունենում: «Զգում ես, որ ինչ-որ զզվելի հոտ է գալիս՝ դրենաժի հոտ։ Ճնշումս էր տատանվում, սիրտս էր խառնում, պսորիազով հիվանդացա: Էլ չեմ մշակում այդ հողը, տենց էլ մնացել ա»,- ասում է Ճոճկանի բնակիչը։
Նա բժշկական հետազոտություններ է անցել։ Նրա եւ ընտանիքի անդամների օրգանիզմում բարձր կոնցենտրացիայի մկնդեղ են հայտնաբերել։ «Իմ 1,5 տարեկան թոռնիկի մարմնում ինչո՞ւ պետք է այդքան մկնդեղ լինի»,- հարցնում է Սիրադեղյանը: Նրա տունը կոմբինատի «Նահատակ» կոչվող պոչամբարից ընդամենը 1,5 կիլոմետր է հեռու»: