Կարդացի Ալիևի հնչեցրած մտքերը հարցազրույցում. Ի՞նչ ունեմ հայտնելու այս կապակցությամբ

Կարդացի Ալիևի հնչեցրած մտքերը հարցազրույցում։

Ինչ ունեմ հայտնելու այս կապակցությամբ։

Հիշո՞ւմ եք, որ նախկիններն ասում էին, որ եթե չկան բանակցություններ, ապա պատերազմի վտանգը մեծանում է։ Մասնավորապես այդ մասին հոգնեցին ասելով Սերժն էլ, Քոչարյանն էլ, լիքը այլ գործիչներ էլ։

Բայց ինչպես հայտնի է, ներկա իշխանությունները համալրված են բացառապես մարտնչող ապուշներով, ովքեր բառերի անգամ բառարանային իմաստը չեն հասկանում, ուր մնաց թե ամբողջական նախադասության բովանդակությունն ընկալեն։

Իսկ բովանդակությունն այն է, որ եթե դու բանակցություններում թշնամուդ համար որևէ հետաքրքրող բան չես թողնում, խոսալու թեմա չես թողնում, ապա նրա ձեռքում միակ հնարավոր քայլը մնում է պատերազմը ու նա իր մեջ գցում, բռնում է, թե երբ է իրեն նպատակահարմար սկսել այն։ Այս պահին պատերազմ հայտարարված է դեռ միայն խոսքերով։

Բայց սա էլ ամբողջը չէ։ Նախկինում եղել են իրավիճակներ, երբ բանակցությունները տապալվել են, որովհետև «փակ դռների հետևում իրենց ստիպում էին Ղարաբաղ ճանաչել»։ Շատ կարևոր է, թե ով կճանաչվի բանակցությունների տապալման մեղավոր։ Առհասարակ ամբողջ բանակցությունները հիմնված են եղել այն սկզբունքի վրա, որ երկու կողմն էլ ձգտում էին այնպես տապալել բանակցությունները, որ դրա մեղավոր ճանաչվի հակառակ կողմը։

Եթե միայն Ալիևը մեզ մեղադրեր այդ հարցում, կարելի էր շատ չմտահոգվել։ Վատն այն է, որ այդպիսի բաց տեքստով մեղադրանք մեր հասցեին հնչեցրել է նաև օրինակ՝ Ռուսաստանը։ Ինչո՞վ է սա վատ - նրանով, որ էապես թուլացնում է Ալիևի համար պատերազմ սկսելու համար առկա դիվանագիտական խոչընդոտները։ Մի բան է, երբ Ադրբեջանն է դուրս գալիս բանակցություններից ու պատերազմ սկսում - այս դեպքում նա միանշանակ ագրեսոր է (տես՝ Ապրիլյանից հետո մեր դիվանագիտության հաջողությունները), մի այլ բան, երբ Հայաստանն է տապալման մեղավոր ճանաչվում ու Ադրբեջանը պատերազմ է սկսում։ Վերջին դեպքում․ «բա ի՞նչ էիք ուզում, որ բանակցություններ տապալում էիք»։

Մի կարևոր շերտ էլ Ալիևի հաբռգածության նոր մակարդակն է։ Ես մեռա 2 տարի ասելով, որ ադրբեջանցիներին ուղղված խաղաղության կոչերը հակառակ էֆեկտն են տալու։

Եվ վերջապես հետաքրքիր էր Տավուշի մասին հիշատակումը։ Այդ կտորը պիտի հասկանալ որպես վրեժ լուծելու մտադրություն։

Մի խոսքով, հիմա հասկանում եք չէ՞, որ մինչև Սահմանադրական Դատարանը գերագույնով չփոխարինվի բանակցություններ չեն լինելու։

Վահագն Մխոյանի ֆեյսբուքյան էջից