Այո մենք ենք կատարել այս ընտրությունը, հասկանալով բոլոր ռիսկերը

Հույս էմ փայփայում,որ մեր ժողովրդի համար այս իրավիճակը առիթ կհանդիսանա բուժաշխատողերի նկատմամբ իրենց նախկին վերաբերմունքը վերագնահատելու համար: Ցավոք հստակ գիտակցում եմ, որ այս ծափահարություններից, շնորհակալական խոսքերից, հերոսացումից և բազմաթիվ օրհնանքներից հետո, երբ իրավիճակը կայունանա, շատերը մեր նկատմամբ նորից սկսելու են թույնով լցվել:

Մեզանից շատերը այս օրերի հերոս բուժաշխատողների ռիթմով և նվիրվածությամբ աշխատում են ամեն օր, փրկում են կյանքեր, սպառում են իրենց առողջությունը, ձեռք են բերում պրոֆեսիոնալ հիվանդություններ, բազմաթիվ անքուն գիշերներ անց են կացնում իրենց պացիենտերի կողքին, նվիրում են Ձեզ իրենց թանկագին ժամանակը, որը կարող էին անցկացնել իրենց ընտանիքի և հարազատների հետ «և նույնիսկ երբ հաջողվում է լինել հարազատների հետ, մտքերով միևնույնն է Ձեր հետ են» պատշաճ կերպով ՉԵՆ վարձատրվում, բայց միևնույնն է շարունակում են մնալ իրենց տեղերում:

Խնդրում եմ Հասկացեք մի բան, մեզ համար սա զուտ աշխատանք չէ, սա առաքելություն է, կյանքի ոճ է: Այո մենք ենք կատարել այս ընտրությունը, հասկանալով բոլոր ռիսկերը, օգուտն ու վնասը, անքուն գիշերների հետևանքները և այլն. ձեզանից մի բան է պահանջվում հարգել մեզ, մեր աշխատանքը, և գնահատել այն (ոչ ֆինանսապես, դա պետք է ապահովի պետությունը, կամ գործատուն), քանի որ միայն մեկ ժպիտ կամ երախտիքի խոսք ստիպում է մոռանալ բոլոր նախկին վիրավորանքներն ու անհարգալից վերաբերմունքը ու մեզ չի թողնում հեռանալ ոլորտից, կամ երկրից ու աշխատել այլ ազգերի և պետությունների համար:

Խնդրում եմ վերաիմաստավորել Ձեր վերաբերմունքը Մեր «բժիշկ, բուժքույր, մայրապետ» հանդեպ, վստահ եմ,որ շատերը չեն կարդա մինչև վերջ, բայց հույսով եմ, որ միևնույնն է մի բան կփոխվի:

Դավիթ Դալլաքյանի ֆեյսբուքյան էջից