Քաղաքագետը ոլորտային նախարարությունների բացակայության ու դրա ռիսկերի մասին
Տարածաշրջանում էներգետիկ ու տրանսպորտային-լոգիստիկ անվտանգության աննախադեպ մարտահրավերների ու ռիսկերի առկայության պարագայում համապատասխան ոլորտային նախարարությունների բացակայությունն առնվազն անթույլատրելի է:
2018 թ. կառավարության կառուցվածքային փոփոխությունները, ինչպես այսօր տեսնում ենք, նպաստեցին Հայաստանի ազգային անվտանգության համակարգի խարխլմանը՝ պատասխանատվության փոշիացմամբ ու ինստիտուցիոնալ տրամաբանության մերժմամբ: Արդյունքում ստացանք մի կողմից՝ գործառույթների հսկայական սպեկտր ունեցող գերմոֆրոդիտ-նախարարություններ, մյուս կողմից՝ թզուկ-նախարարություններ, որոնց գործառույթները շատ հանգիստ կարելի էր բաշխել որոշ գերատեսչությունների միջև (խոսքը նույն ԲՏ նախարարության մասին է, որն ի սկզբանե ստեղծվել էր Ադրբեջանի նույնատիպ նախարարության մոդելով):
Նախարարությունների խոշորացման բացասական հետևանքներն արդեն շատ լավ գիտակցում են Վրաստանում, որտեղ էներգետիկայի նախարարությունը՝ տնտեսական զարգացման նախարարությանը միացնելու արդյունքում էներգետիկ համակարգում վերջին տարիներին նվազել են օտարերկրյա ներդրումները:
Հաշվի առնելով «Հյուսիս-Հարավ» էներգետիկ ու տրանսպորտային միջանցքից Հայաստանի դուրս մղման առավել քան շոշափելի ռիսկերը, ինչպես նաև երկրում տիրող էներգատրանսպորտային ճգնաժամը՝ կառավարության նոր կառուցվածքի ձևավորման շրջանակներում այդ երկու ոլորտների կառավարման խնդիրներին պետք է տրվեն հստակ ինստիտուցիոնալ լուծումներ՝ Տրանսպորտի ու կապի և Էներգետիկայի ու բնական պաշարների նախարարությունների ձևաչափով:
Քաղաքագետ Վահե Դավթյանի ֆեյսբուքյան էջից