Քանի դեռ մենք մտածում ենք մեր չորս պատի հարմարավետության համար ու թքած ենք ունենում մեր մեծ տան ապագայի վրա՝ մենք դատապարտված ենք նոր նիկոլներ ունենալու

Մեր տունը էն չորս պատը չի, որում ապրում ու գիշերում ենք, որի համար կոմունալ վճարներ ենք անում։ Մեր տունը չի սկսվում դռից կամ դարպասից այն կողմ։ Քո չորս պատի մեջ քեզ կարա սպասի ծնողդ կամ երեխադ, թոռդ ու ծոռդ։ Բայց էդ չորս պատը ամուր պահելու պետք ա հաշվի նստես, որ տունդ չորս պատից ավել ա։ Ամենափոքր ու չերևացող քայլերը շտկելով դու պետք ա բերես քո չորս պատի ամուր ու երկարատև լինելուն։ Քո արած ճիշտ քայլերն էլ տեսնելու ու սովորելու ա քո երեխան, քո թոռը։

Քանի դեռ մենք մտածում ենք մեր չորս պատի հարմարավետության համար ու թքած ենք ունենում մեր մեծ տան ապագայի վրա՝ մենք դատապարտված ենք նոր նիկոլներ ունենալու։ Ուստի ամեն գիտակից հայ պետք ա իր առջև նպատակ դնի՝ ունենալ կուռ պետություն, որի հաշվին կբարձրանա իր և մյուսների ամուր ապագա ունենալու հավանականությունը։

Հարգեք ու սիրեք ձեր պետությունը, արեք ամենը՝ ինչ կանեիք ձեր չորս պատի բարեկեցիք լինելու համար։

Հրանտ Ավետիսյանի ֆեյսբուքյան էջից