Փաշինյանին աջակցեց նույնիսկ թուրքական «Գորշ գայլերի» ղեկավար Դեվլեթ Բահչելին. Տեսանյութ
Այն փաստը, որ Թուրքիայից ՀՀ Գլխավոր շտաբի հայտարարության օրը 3 պաշտոնական արձագանք եղավ այս իրադարձության կապակցությամբ և 3 անգամ Նիկոլ Փաշինյանին պաշտոնապես աջակցեցին, շատերը կապեցին այդ իրադարձությունն այն բանի հետ, որ Էրդողանն ինքը ժամանակին զոհ է դարձել ռազմական հեղաշրջման։
Հիշենք, որ մոտ 20 տարի առաջ Էրդողանը ձերբակալվեց զինվորականների կողմից և նույնիսկ բանտարկվեց, իսկ 2016-ին բանակը գրեթե իշխանությունը վերցրեց իր ձեռքը և հեռացրեց Էրդողանին իշխանությունից: Այնուամենայնիվ, միշտ եղել է որոշակի օրինաչափություն. Թուրքիայի ազգայնական շրջանակները միշտ եղել են թուրքական բանակի կողքին՝ անկախ այն պատճառներից, որոնց համար բանակը դեմ է գնացել քաղաքական իշխանությանը:
Իսկ այսօր թուրքական «Գորշ գայլերի» ղեկավարը հայտարարում է, որ դատապարտում է Հայաստանի գլխավոր շտաբի հայտարարությունը՝ դրանով իսկ աջակցելով Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությանը: Սա նույն Բահչելին է, ով միշտ աջակցել է թուրքական բանակին, և այսօր պատրաստվում է «Գորշ գայլերի» անունից դպրոց բացել Շուշիում: Այնուամենայնիվ, այստեղ էլ զարմանալի ոչինչ չկա:
Եթե Նիկոլ Փաշինյանը պնդում է, որ «Շուշին գորշ ադրբեջանական քաղաք էր», իսկ իր կուսակցության անդամը Շուշին անվանում է «Շուշա», ապա ինչու՞ պետք է «Գորշ գայլերի» ղեկավարը, ով ցանկանում է Շուշիում դպրոց բացել, չաջակցի Փաշինյանին: Ավելին` Փաշինյանի օգնությամբ նրանք կարողացել են համախմբել մեր հասարակության այն հատվածը, որը նույնպես կարծում է, որ Շուշին ադրբեջանական է, և նրանք պատրաստ են լինել Ադրբեջանի հպատակ, միայն թե նախկին իշխանությունները չվերադառնան:
Հարկ է նշել նաև, որ տարածված այն քարոզչությունը, որը տարիներ շարունակ իրականացվում էր Հայաստանուն ընդդեմ հայկական պետականության, նախկինների թողտվությամբ էր իրանակացվում: Հենց այդ քարոզչությունը ստեղծեց այն մթնոլորտը, որից «դուրս եկավ» Նիկոլ Փաշինյանը: Սկզբում նա դարձավ լրատվամիջոցների ղեկավար, ապա քաղաքական գործիչ, ապա պատգամավոր, իսկ վերջում արդեն նա եկավ իշխանության ու դարձավ վարչապետ:
Այս ամենը հենց մենք թույլ տվեցինք, մեր պետությունը: Այս դեպքում ինչու՞ ենք զարմանում, որ այդպիսի մարդիկ կարող են գալ իշխանության և կործանել մեր պետականությունը: Արդյո՞ք մենք բազմիցս չենք արձանագրել նման երեւույթներ մեր 2000 տարվա պատմության ընթացքում: Այլ հարց է, որ մեր ժողովուրդը դեռ չգիտի իր իրական պատմությունը, քանի որ մեր պատմագրությունը ներկայացված է կեղծ պաթոսով, որտեղ բացի «կենացներից» ու սրտաճմլիկ ձեւակերպումներից այլ բան չկան: Իսկ այն Ժողովուրդը, որը չգիտի իր անցյալը, չի կարող նայել ապագային:
Այն ժողովուրդն, որը չգիտի իր պատմությունը, հաստատ ստիպված կլինի իմանալ իր թշնամու պատմությունը և ստիպված կլինեն հաշվի նստել այդ պատմության հետ: Մյուս կողմից ժողովրդին ձևավորում է նրա վերնախավը, բայց որտե՞ղ է այն վերնախավը, որը կարող էր իր ժողովրդին իրականությունը ներկայացնել, մարդուց դարձնել իրական քաղաքացի, որպեսզի Հանրապետության հրապարակի «թրիքի հոտը» չներկայացվի որպես «ժողովուրդ»:
Մենք պետք է անկեղծ լինենք, պետք է առերեսվենք ճշմարտության հետ և խոսենք այն արմատական պատճառների մասին որոնք ընկած են Փաշինյանին և նրա խմբակի իշխանության գալու հիմքում: Այս փաստը պետք չէ պայմանավորել միայն թուրքական գործոնով: Սա մեր մեղքն էր, դրա համար մենք պարբերաբար կորցնում էինք մեր պետականությունը և այսօր կանգնած ենք նույն խնդրի առջև:
Սա՛ է իրականությունը:
Դավիթ Մկրտչյան