Արմեն Սարգսյանը չպետք է նահանջի եւ չստորագրի ԳՇ շտաբի հրաժարականը. հիմա ինքը մեր աջակցության կարիքն ունի, դա պետք է ցույց տանք

Գնահատականը կարծես թե հստակ է, քաղաքականությունը, հետեւապես կուսակցությունները, կոլապսի մեջ են։

 

Հանրության (կամ ավելի ճիշտ ժողովրդի, որովհետեւ հանրությունը ժողովրդի կազմակերպված վիճակն է), մի հատվածը մերժում է «դավաճանին ու հեղատուին», մյուս հատվածը՝ «նախկին թալանչիներին», դե ում համար ինչն է ավելի առաջնային։ Որոշ արկածախնդիրներ էլ փորձում են խաղի մեջ մտնել, մատնանշելով, որ ոչ նախկին են, ոչ հողատու, կարծես թե ոչ մի բան լինելն, ինքնին, ինչ-որ արժեք է իրենից ներկայացնում։

 

Մրցույթը բացասական ռեյտինգների միջեւ է, որտեղ որեւէ դրական դիսկուրս, զարգացման հեռանկարի պատկեր, աշխարհայացքային պատկերացումներ, աշխարքաղաքական առաջնահերթություններ, տնտեսական նախագծեր չկան։ Կարեւորը հակադիր հանրահավաքների գլխաքանակն է, ով շատ բերեց, նա հաղթում, առանց բովանդակային բաղադրիչի։

 

Կարծես թե սա է այսօրվա պատկերը։

 

Հ.Գ. Արմեն Սարգսյանը չպետք է նահանջի եւ չստորագրի ԳՇ շտաբի հրաժարականը։ Հիմա ինքը մեր աջակցության կարիքն ունի, դա պետք է ցույց տանք։