Եթե ստահակը սխալ էր, արժե՞ր պաշտոնի դիմաց հրապարակավ դառնալ լաթի կտոր

Ամենասկզբից եմ զգուշացրել, որ դավադիր ստահակի հետ աշխատելու համաձայնություն տվող մարդիկ բարոյազրկվում են եւ հենց այդ պահից դառնում շարունակվող ազգային աղետի հանցակից։ Նրանք սկզբից մահանում են որպես հայ, հետո որպես մարդ, եւ ահա, արդեն ընթացքում, մահանում են որպես մասնագետ։

ԱԳ նախարարի պաշտոնին ցատկած անձը դրա ամենավառ ապացույցն է։ Փորձելով թրջոց դնել Ռուսաստանի ԱԳՆ-ի երեկվա շառաչյուն ապտակից հետո դավադիր ստահակի կապտած թշերին, նա անգամ որպես ենթադրվող մասնագետ որակազրկվեց։

Բացատրեմ՝

1. Եթե ստահակը ճիշտ էր` ումի՞ց եք վախենում. բա պարզ ճակատով պաշտպանեք հայրենիքի դավաճանության հանցակից լինելու դիմաց Ձեզ պաշտոնի նշանակած վիժվածքին։

2. Եթե ստահակը սխալ էր, արժե՞ր պաշտոնի դիմաց հրապարակավ դառնալ լաթի կտոր, որով փորձում են մաքրել դավաճանի անթիվ-անհամար чп-ների կեղտոտ հետքերը։

3. Զավեշտալին այն է, որ վիժվածքի մի տեղը փրկելու համար դիվանագիտական գերատեսչության ղեկավարը Հայաստանի ռազմավարական գործընկեր երկրի ԱԳՆ-ին փաստացի մեղադրում է դավաճանի խոսքերը «կոնտեքստից կտրելու» մեջ։

Հայկ Մամիջանյանի ֆեյսբուքյան էջից