Փառուխ գյուղում 3-4 տղամարդ է մնացել․ թշնամին գյուղից 500 մ հեռավորության վրա է

Ասկերանի շրջանի Փառուխ գյուղը Աղդամը թշնամուն հանձնելուց հետո զրկվել է իր գլխավոր ճանապարհից։ Ներկա պահին այն գտնվում է Ադրբեջանի հսկողության տակ։

Փառուխի գյուղապետ Վարդան Միքայելյանը «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց, որ դա ադրբեջանցիների սահմանը չէ, բայց եկել և այնտեղ են կանգնել․ «Այդ ճանապարհը հենց մերն է եղել, Ադրբեջանի սահմանը չէ։ Այդ ճանապարհի ներքևն է իրենցը, բայց իրենք ճանապարհից վերև էլ են կանգնել։ Հիմա ճանապարհի վերևում էլ են կանգնած, ներքևում էլ, հենց կողքն էլ և հնարավոր չէ այդ ճանապարհով գնալ-գալ»,-ասաց գյուղապետը՝ նշելով, որ դա գյուղացիների կողմից օգտագործվող միակ ճանապարհն է։

Վարդան Միքայելյանը նշեց, որ անտառի միջով անցնող հին ճանապարհ կա և այժմ դա են օգտագործում, բայց այն շատ վատ վիճակում է գտնվում և ավտոմեքենաների համար անանցանելի է։ Հարցին՝ դիմել են պատկան մարմիններին, գյուղապետը նշեց՝ ասել են, որ պետք է գան և կարգավորեն։

Անդրադառնալով հարցին՝ փորձե՞լ են ադրբեջանցիները գյուղ մտնել, Վարդան Միքայելյանն ասաց, որ նման բան չեն նկատել․ «Սկզբի օրերին եկել են գյուղի հենց առաջին տան մոտ, բայց դրանից հետո, երբ մեր զինվորները եկան, պոստ դրեցին, էլ չեն երևացել»,-նշեց Փառուխի գյուղապետը։

Թշնամին այժմ Փառուխ գյուղից 500 մ հեռավորության վրա է, ինչն էլ պատճառ է դարձել, որ գյուղը դատարկվի։ Նախքան պատերազմը՝ գյուղն ունեցել է 82 բնակիչ, որից 50-ը՝ մշտական բնակիչ էին, իսկ այսօր գյուղում մնացել է ընդամենը 3-4 տղամարդ․ «Մարդիկ ասում են՝ չեն կարող թուրքի բերան երեխա պահեն։ Մնացել է 3-4 մարդ, որոնք անասնապահությամբ են զբաղվում, չեն կարող գնալ։ Անասունն էլ եթե հանկարծ փախնի ու մյուս կողմն անցնի, վերջ իրենցն է, էլ չեն կարող գնան հետ բերեն։ Ինձ են նայում, եթե ես գնամ գյուղից, իրենք էլ կգնան։ Հիմա վտանգ չկա, նորմալ է, բայց արդեն մեջները վախ կա»,-ասաց Վարդան Միքայելյանը, ով չի պատրաստվում գյուղը լքել․ «Առանց գյուղի չեմ կարող։ Հայրս էլ չի ուզում դուրս գա գյուղից»,-ասաց գյուղապետը։