Ի՞նչ կապ կարող է լինել Խաբարովսկի ցույցերը հայաստանյան պատմության գրքերի և Բոլթոնի միջև. Տեսանյութ
Իհարկե Հայաստանի պատմության գրքերը չեն կարող որևէ կապ ունենալ Խաբարովսկի ցույցերի հետ:
Վերը նշվածը ճիշտ է այնքանով, որ հայկական պատմության գրքի հեղինակներն իրոք որ կապ չունեն Խաբարովսկի ցույցերի հետ:
Բայց նրանցից դա չէր էլ պահանջվում իրենց դրսի տերերից, քանզի Խաբարովսկի դեպքերի համար այլ կատարողներ են գործում:
Իսկ հայ «պատմաբաններից» դրսում պահանջում էին ընդամենը մեկ բան, որպեսզի հայ և թուրք պատմաբանների տեսակետներն իրարից մաքսիմալ ձևով շատ չտարբերվեն:
Դրա համար էլ հայ և թուրք գործիչների մասնակցությամբ գրվել է գիրք «History Education in Schools in Turkey and Armenia. A Critique and Alternatives» («Պատմության ուսուցումը Թուրքիայի և Հայաստանի դպրոցներում. քննադատություն և այլընտրանքներ») աշխատությունը, որտեղ մանրամասն ներկայացված է, թե ի՞նչ չափորոշիչներով պետք է առաջնորդվեն Հայաստանում և Թուրքիայում պատմության գրքեր կազմելիս:
Պարզվում է, որ այս ծրագրի շրջանակներում այս գրքի հեղինակներից միայն 7-ն են հայ: Այն էլ նրանից երկուսը «սորոսական են», իսկ հայ յոթ անդամներից ընդամենը երկուսն են պատմաբան:
Ստացվում է, որ Հայաստանի կրթական համակարգում Թուրքիայի ազդեցությունը ոչ թե միջնորդավորված է ինչը մենք ենթադրում էինք, այլ ուղղակի բնույթ ունի:
Այսինքն` այն կասկածներն, որ Փաշինյնանի կառավարությունը փաստացի գտնվում է արտաքին կառավարման տակ և այն ուղղորդված է Ռուսաստանի դեմ ոչ միայն իրականություն է, այլև բացահայտ ձևով է իրականացվում:
Իսկ որոշ միամիտներ մտածում էին, թե Փաշինյանի իշխանությունը գաղափարական հենքից զուրկ էր: Փաշինյանի իշխանությունը թերևս ամենագաղափարականացված իշխանություններից է, որ եղել Հայաստանում վերջին 30 տարիների ընթացքում:
Իսկ թե ինչ ուղղվածության է այդ իշխանությունը, ավելի մանրամասն կներկայացնենք հետագայում:
Իսկ հիմա հիշենք, թե ինչ մեսիջներով էր հանդես գալիս տխրահռչակ ամերկացի Բոլթոնը իր տարածաշրջանային այցի ընթացքում:
Նա բաց ձևով կոչ էր անում Հայաստանի իշխանություններին և հայ հանրությանը, «...վերանայել նախկին կարծրատիպերը հարևանների վերաբերյալ և փոխել երկրի քաղաքական ուղենիշը...»:
Հասկանալի է, որ Բոլթոնի այս կոչը ուղված էր հիմնականում հայերին, քանզի մեր մյուս հարևաններն «կարծրատիպերի փոփոխության կարիք չեն ունեցել»:
Պետք է նշել, որ փաստացի Բոլթոնի ուղերձը տեղ է հասել, և Հայաստանի իշխանություններն փորձում են իրականացնել այն:
Այսպիսով` կարող ենք արձանագրել, որ հարևան Թուրքիան Հայաստանի դեմ վարում է շատ ավելի համակարգված պատերազմ, քան կարելի էր ենթադրել:
Նա Հայաստանում այսօր անուղակի, կամ անուղղակի ձևավորել է մի հսկայական թուրքակական ազդեցության տակ գտնվող շրջանակներ որոնց գլխավոր նպատակը հակառուսական քարոզչություն իրականացնելն է, իսկ հետագայում ռուսական ռազմակայնների դուրս բերումն է: Նպատակը փչացնել հայ-ռուսական հարաբերությունները, որպեսզի ապագա թուրքական ներխուժումը Հայաստան Ռուսաստանի դիմադրությանը չարժանենա:
Եթե Հայաստանում իշխանությունների հովանավորմամբ իրականացվում է հակառուսական քարոզ, ապա ինչո՞ւ պիտի Մոսկվան աջակցի Հայաստանին կանխելու համար թուրքական ներխուժումը:
Իսկ հիմա անրադառնանք Խաբարովսկի ցույցերին: Պարզվում է, որ այս ցույցերում իրենց ակտիվ մասնակցությունն են ունենում նաև Փաշինյանի կողմնակիցները: Նրանք քարոզում են ռուսներին, թե ինչ «լավ» հեղափոխություն կատարվեց Հայաստանում, և հիմա եկել է ժամանակը, որ նույնը ռուսները կատարեն Ռուսաստանում:
Հասկանալի է, որ «հեղափոխական» հայերի այս ակտիվությունը Խաբարովսկում, ուղղակիորեն շահավետ է Թուրքիային և Ադրբեջանին, քանզի դրանով հնարավոր կլինի փոխել Պուտինի վերաբերմունքը Հայաստանի նկատմամբ և այդ դեպքում թուրքական ներխուժումը և Զանգեզուրի գրավումը կարող է իրականություն դառնալ:
Այսպիսով հասկանալի է հայ «պատմաբանների», Բոլթոնի և Խաբարովսկում հանդես եկող Փաշինյանի կողմնակից ոմն Դավթյանի միջև անուղղակի կապի տրամաբանությունը: Նրանք բոլորը ուղղորդվում են մեկ կենտրոնից, որի ծրագրերի մեջ Հայաստան գոյություն չունի, քանի որ մեր երկիրը «խանգարում է», որ Թուրքիան և Ադրբեջանը ունենան ցամաքային սահմաններ և սկսեն ուղղակի սպառնալ Ռուսաստանի ամջողջականությանը:
Ահա թե ինչու այսօրվա թիվ մեկ հարցը պիտի դառնա հանրության համախմբումը ընդդեմ Հայաստանի ներքին և արտաքին թշնամիների:
Եթե այդ համախմբումը ուշանա, ապա մենք կարող ենք կորցնել մեր երկիրը, քանզի մեր թշնամիները համախմբված են գործում մեր դեմ:
Սա է իրականությունը:
Դավիթ Մկրտչյան