Ստացվում է, որ իր ռազմական բյուջեով Հայաստանին ավելի քան երեք անգամ գերազանցող Ադրբեջանն ի վիճակի չէ ապահովել իր համար անհրաժեշտ ռազմավարական առաջխաղացումը
Դիտել նաև
«Հայաստանի 4-րդ Գյոյչայական Հանրապետությունը»
«Նարեկ Օհանյանը մեղադրվում է հանցանքին օժանդակելու համար, սակայն կալանքի մեջ է որպես կատարող»․ Վահե Հովհաննիսյան
Էներգետիկ անվտանգությունը ինքնիշխանության հենասյուներից է․ Վահե Դավթյան
ՀԱԱՀ ագրոնոմիական ֆակուլտետի 5 մասնագիտություններում ընդունվել է 4 դիմորդ․ Վահե Սարգսյան
Ուրիշի Նոբելյան մրցանակը՝ Հայաստանի միակ «անվտանգության երաշխիք»
Ադրբեջանի զինուժի շարունակական ձախողումների հերթական ու շատ կարևոր դրսևորումներից է Ալիևի վերջին հայտարարությունը ռազմական ծախսերի էական ավելացման անհրաժեշտության մասին:
Ստացվում է, որ իր ռազմական բյուջեով Հայաստանին ավելի քան երեք անգամ գերազանցող Ադրբեջանն ի վիճակի չէ ապահովել իր համար անհրաժեշտ ռազմավարական առաջխաղացումը, իսկ նավթադոլլարների շարունակական ներհոսքը ամենևին չի ավելացրել Ադրբեջանի ռազմական ներուժը: Դեռ մի կողմ դնենք այն, որ առհասարակ սխալ է երկրի զինուժը գնահատել բացառապես ֆինանսական չափորոշիչներով: Դրա մասին վկայում է համաշխարհային ռազմական պատմությունը, այդ թվում՝ նորագույն:
Այստեղ ամենաուշագրավն այն է, որ Ադրբեջանում իշխող կլանը հերթական անգամ փորձում է օգտագործել երկրի համար չափազանց բարդ ու վտանգավոր իրավիճակը՝ սեփական ֆինանսական շահերը սպասարկելու նպատայով: Ադրբեջանի ռազմական բյուջեի մսխման փաստերը վաղուց հասանելի են, այդ թվում՝ ի շնորհիվ ներկայումս բանտարկված ադրբեջանցի բազմաթիվ ընդդամադիր գործիչների ու լրագրողների շնորհիվ:
Հետևաբար, խնդիրը պետք է դիտել նաև սոցիալ-տնտեսական տեսանկյունից: Ադրբեջանի ռազմական բյուջեի՝ շուրջ 20 տոկոսով ավելացումը համընկավ համաշխարհային շուկայում նավթի գների կտրուկ անկման ու կորոնովիրուսով պայմանավորված տնտեսության պարալիզացման հետ: Արդյունքներն ակներև են. շարունակվող գնաճ, անվերահսկելի ինֆլյացիա, սոցիալական բևեռացման խորացում…
Դժվար է պատկերացնել, որ ստեղծված իրավիճակում Ալիևին հերթական անգամ կհաջողվի արդարացնել ռազմական ծախսերի ավելացումը, որոնք, ինչպես տեսնում ենք, չեն բերում որևէ արդյունքի: Չի կարող Ալիևն ապահովել նաև համազգային համախմբում, ինչի վառ դրևսերումներից էր Բաքվում անցկացված երթը՝ իշխանությունների կողմից կազմակերպված սոցիալական էքսպերիմենտը, որն ի սկզբանե ընդգծված հակահայկական բնույթ էր կրում, սակայն ընդամենը ժամեր անց վերածվեց հակաիշխանական ցույցի: Ադրբեջանում առկա է տարիներով կուտակված այնպիսի հսկայական սոցիալական լարվածություն, որ ռազմական ավանտյուրաների միջոցով այլևս հնարավոր չէ շեղել մարդկանց ուշադրությունը: Հետևաբար, Ադրբեջանի կողմից նախաձեռնված ցանկացած ռազմական գործողություն ի սկզբանե կարելի է ձախողված համարել:
Վահե Դավթյանի ֆեյսբուքյան էջից
Հետևեք մեզ Facebook-ում