Նիկոլ Փաշինյանը պատրաստվում է երկրում պետական հեղաշրջո՞ւմ կատարել
Այն, որ Փաշինյանից այլևս ցանկացած ապօրինի գործողություն կարելի է սպասել, տեսանելի է նույնիսկ անզեն աչքերով: Նրա վերջին երկու տարվա գործողությունները հենց դա են ցույց տալիս:
Սակայն մի բան է, որ նա կատարել է քաղաքական և բարոյական տեսանկյունից անընդունելի արարքներ, և այլ բան է, եթե նա փորձի գնա բիրթ հակաօրինական քայլերի:
Մամուլում արդեն տեղեկություն կա, որ Ազգային ժողովի պատգամավորները Սահմանադրության կոպիտ խախտմամբ և առանց Սահմանադրական դատարանի համաձայնության երկու ընթերցումով պատրաստվում են ընդունել Սահմանադրական փոփոխությունների նախագիծ՝ դադարեցնելով Սահմանադրական դատարանի դատավորների լիազորությունները։
Իբր, թե դա կատարվելու է Վենետիկի հանձնաժողովի հետ խորհրդակցելուց և նրանց կողմից «դաբրո» ստանալուց հետո:
Եթե դա համապատասխանի իրականությանը, ապա կարելի կլինի հաստատել, որ այդ օրվանից Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը կդադարի լինել «լեգիտիմ»:
Օրենսդիր մարմնի կողմից դատական մարմնի ճյուղերից մեկի կազմի ապօրինի փոփոխումը կնաշանակի մեկ բան, որ Փաշինյանն ցանկանում է երկրում հաստատել իր բռնատիրական ռեժիմը: Որտեղ այլևս նա իշխանության որևէ այլ ոլորտում չի ունենա նույնիսկ ֆորմալ բնույթի հակակշիռ:
Հավելենք, որ նման բան վերջին 100 տարիների ընթացքում կատարեցին միայն նացիստները` Հիտլերի գլխավորությամբ: Կոմունիստական հեղափոխությունները չհաշված, քանզի այստեղ այլ գործոններ էր աշխատում:
1933-ին մարտի 24-ին Ռեյխստագը վառելու սպեցօպերացիայից մեկ ամիս անց հիտլերյան Ռեյհստագը ընդունեց մի օրենք, որը կոչվում էր «երկրի և ժողովուրդի տառապանքների վերացման համար», որի համաձայն այսուհետ կառավարությունը կարող էր ընդունել օրենքներ, որոնք այլևս չէին կարող վիճարկվել այն ժամանակվա Գերմանիայի Գերագույն դատարանի կողմից:
Հիտլերը, չկարողանալով վերացնել երկրի Գերագույն դատարանը` որպես ինստիտուտ, չկարողանալով փոխել նրա կազմը` պարլամենտի կողմից անցկացրեց մի օրենք, որի միջոցով փաստացի երկրի Գերագույն դատարանը դարձավ սիմվոլիկ մարմին:
Հիշեցնենք, որ դրանից հետո` հիմնվելով նաև այդ օրենքի վրա, երկրում օրենքով վերացվեցին այն փաստաբանական ընկերությունները, որոնք չէին գտնվում իշխանությունների վերահսկողության տակ:
Ռեյխստագի վառելուց հետո պաշտոնապես արգելեցին երկրի կոմկուսը, իսկ մի որոշ ժամանակ անց ընդունեցին օրենք, որի համաձայն երկրում կարող էր փաստացի գործել միայն նացիոնալ-սոցիալիստական կուսակցությունը Հիտլերի գլխավորությամբ:
Իսկ մեկ տարի անց, երբ երկրի գործադիր, օրենսդիր և դատական իշխանությունը արդեն Հիտլերի ձեռքում էր երկրում սկսվեցին լայնամաշտաբ ձերբակալություններ: Սկզբում թիրախում հայտնվեցին հրեաներն ու կոմունիստները, հետո հերթը հասավ սոցիալ-դեմոկրատներին, լիբերալներին և քրիստոնյա-դեմոկրատներին:
Այդպես երկրում հաստատվեց մարդկության ամենախավարամիտ տոտալիտար ռեժիմներից մեկը:
Մեր ժամանակներում, երբ ողջ աշխարհը ընթանում է դեմոկրատիայի զարգացման ուղիով, նման բան առանձին վերցրած որևէ երկրում այլևս հնարավոր չէ իրականացնել: Սակայն նման փորձեր, միշտ էլ տեղական, գավառամիտ բռնապետիկները փորձել են և փորձելու են իրականացնել: Լինելով պատմական տեսանկյունից խորը անգրագետ` նրանք բացի իրենց նեղ և պրիմիտիվ ամբիցիաներից այլ բանի սովորաբար ունակ չեն լինում:
Նրանց այդ ցանկությունները չեն կարող կյանքի կոչվել, սակայն երկրին կարող են լուրջ վնաս հասցնել:
Թե ինչ կարգի զարգացումներ կարող են ընթանալ մեր երկրում, նույնիսկ անզեն աչքով է տեսանելի:
Եթե կորոնավիրուսի դեմ պայքարի պատրվակի տակ, Փաշինյանը փորձի հաստատել իր բռնատիրական կարգերը, ապա անխուսափելիորեն դիմադրության է արժանանալու: Քանզի բոլորն են հասկանում, որ դրան հետևելու է նաև մյուս նրա քայլերը, որից հետո երկրում կարող է հաստատվել նոր բռնատիրական ռեժիմ: 21 դարում նման բան թույլ տալ կնշանակի խայտառակվել ողջ աշխարհով մեկ:
Դրանից հետո ոչ մեկին չես կարող համոզել, որ հայերը լուրջ և հին պատմություն ունեցող ժողովուրդ են:
Չհաշված այն ողբերգություններին, որոնց մի կարճ ժամանակ հանրությունը կարող է ծանոթանալ այս գործողությունների արդյունքում:
Արտակ Հակոբյան