Մեկը կա՞ բացատրի Փաշինյանին, որ վեց օրում վիրուսից հնարավոր չէ առողջանալ
Վերաշարադրելով դասականի միտքը կարող ենք ասել, որ «կա սուտ, կա ահավոր սուտ և կա Փաշինյանի պարզաբանումները»: Դատեք ինքներդ, հունիսի 1-ին Փաշինյանը հայտարարեց, որ ինքն ու իր ընտանիքի բոլոր անդամները վարակված են կորոնավիրուսով: Նույնիսկ նշեց, թե ով է իրեն վարակել: Հետո պարզվեց, որ նա և իր ընտանիքի բոլոր անդամները սիմպտոմներ չունեցող ձևով են վարակված: Այսինքն` նրանց վրա այս վարակը ծանր չի «նստել»: Մի քանի օր անց Վանեցյանը հայտարարեց, որ «երկրում պետք են արմատական փոփոխություններ», որից հետո Ծառուկյանը հայտարարեց, որ «կառավարության ոչ թե 97, այլ 100 տոկոս կազմը պիտի փոխվի»: Այս ամենից հետո, այսինքն, ընդամենը 6 օր անց Փաշինյանն հայտարարեց, որ «ինքն և իր ընտանիքի անդամները լիովին առողջացել են` ձեռք բերելով covid 2019-ից իմունիտետ»:
Քաղաքական վերլուծաբանները սկսեցին կատակել, որ Փաշինյանի վարակի բուժման հարցում վաքցինայի դեր կատարեցին Վանեցյանն ու Ծառուկյանը:
Մի կողմ թողնենք այս հարցի քաղաքական կողմը: Փաշինյանի հայտարարությունն այն մասին, որ ինքը 6 օրում կարողացել է բուժվել, նշանակում է, որ «նոր Հայաստանում» արդեն բժշկությունն էլ է դարձել իր ձեռքի խաղալիք հանրությանը մանիպուլյացիա անելու համար:
Այն, որ մեր հանրության մեջ կարող է լինել մի զանգված, որ Փաշինյանի այս խայծը կուլ կտա, սակայն համոզաված եմ, որ կա ավելի մեծ նաև գրագետ մաս, որի համար վիրավորական է ունենալ ստախոս երկրի ղեկավար:
Հերիք է ուսումնասիրել վիրուսի վարակման և բուժման հնարավոր ժամկետները և պարզ կդառնա, որ 6 օրում հնարավոր չէ ավարտել բուժման ինկուբացիոն փուլը, հայտարարել, որ վարակիչն արդեն առողջ է և մի բան էլ covid 2019-ից արդեն ումունիտետ է ձեռք բերել: Նույնիսկ ԱՀԿ-ի բաց ուսումնասիրություններն են վկայում, որ այսպես կոչված ասիմպտոմ վարակվածները բավարար հակամարմիններ չեն ստանում, որպեսզի ձեռք բերեն իմունիտետ: Առավել ևս հաստատված վարակվածին երբեք թույլ չեն տա, որ իր վարակումից սկսած վեց օր անց նա հրաժարվի կառանտինից և առավել ևս լայնորեն սկսի մարդկանց հետ շփվել:
Ի վերջո մեր երկիրը երկիր է, թե գազանանոց է, որտեղ մարդկանց կապիկների տեղ են դնում` ծաղրելով նրանց մարդկային էությունը:
Ստախոս երկրի ղեկավարի վատը կայանում է նրանում, որ եթե ինքն նույնիսկ իր ընտանիքին է ներքաշում այս ամենի մեջ, ապա վաղը նա կարող է ավելի վտանգավոր ավանտյուրաների մեջ մտնել, որտեղ շարքային քաղաքացիները նրա համար կարող են դիտվել` որպես օգտագործման առարկա, և, որի արդյունքում արդեն երկիրն ու ժողովուրդը կարող են հայտնվել մեծ վտանգների մեջ:
Սա է իրականությունը:
Դավիթ Մկրտչյան