Ինչո՞ւ ԿԲ նախագահը և բանկերի ասոցիացիայի ղեկավարը չեն հակադարձում Փաշինյանին
Երեկ Նիկոլ Փաշինյանը ԱԺ-ի ամբիոնից փաստացի խոստովանեց, որ տեղյակ է, թե ովքեր ինչքան ավանդներ ունեն բանկերում: Նա այս խոստովանությունն կատարեց պատճառաբանելով, որ նրանցից շատերը, իբր կառավարությունից նաև օգնության դիմումներով են հանդես եկել: Մի կողմ թողնենք, թե ինչքանով է ճշմարտացի նրա խոսքերը: Վերջին իր գրեթե բոլոր ելույթներում նա ցուցադրում է ոչ ճիշտ թվերի ուղղակի համարձակ լկտիության հասնող կեղծիքներ: Օրինակ, երբ նշում էր, թե իբր գազի մատակարարման դիմաց չվճարողների թիվը չի հասնում հազարի, Գազպրոմը ստիպված եղավ հրապարակել չվճարողների 112 հազար թիվը` դրանով իսկ ցույց տալով, թե ինչ չափսերի կարող է հասնել վարչապետի սուտը:
Վերադառնալով երեկվա վարչապետի խոսքերին` պետք է հարցադրում կատարել նաև բանկային համակարգի ներկայացուցիչներին: Մինչ այսօր դեռ «բանկայաին գաղտնիքի» մասին օրենքը ուժի մեջ չի մտել: Ի՞նչ հիմունքներով են տրամադրվում վարչապետին բանկերի ավանդատուների տվյալները: Ո՞վ է թույլ տվել ԿԲ-ին, որպեսզի նա տրամադրի սույն տվյալները վարչապետին:
ԿԲ-ի նախագահի նման պահվածքը կարելի է բնորոշել, որպես օրենքի կոպիտ խախտում: Վաղը, երբ բանկերում ավանդների քանակը պակասի թող այն ժամանակ ԿԲ նախագահն այլ պատճառներ չբերի, քանզի վարչապետի երեկվա խոստովանությունը ցցուն է դարձնում, թե ինչու է երկրում առաջ գալու ֆինանսական ճգնաժամը:
Իսկ, եթե դրան գումարենք մեկ խայտառակ բնույթի «ապօրինի գույքի բռնագանձման» օրենսդրական նախաձեռնությունը, ապա հասկանալի է դառնալու, թե ինչու է երկրից փախչելու կապիտալը:
Ավելին, ինչպե՞ս են բանկերը գույքը, որպես գրավ վերցնելու, եթե այդ գույքը հետագայում կարող է վեճի լուրջ առարկա դառնալ:
Ըստ էությայն, գրչի մեկ քայլով երկրում բազմաթիվ գույքեր դադարելու են դիտվել, որպես կապիտալի առարկա: Ավելին` այսօր արդեն բանկերում գրավադրված շատ գույքեր կարող են դառնալ լուրջ խնդիրներ բանկերի համար, եթե պարզվի, որ նրանք, իբր ապօրինի ձեռք բերվել և այսպես շարունակ:
Այն, որ այսօր երկրում տիրում է մարտնչող տգիտությունը, ակնհայտ է: Այն, որ այս տգիտության հետևանքով երկրին լուրջ հարված է հասցվելու, նույպես պարզ է:
Այն, որ այս ամենի պատասխանատուները նույնպես հայտնի են, հասկանալի է: Սակայն, եթե ներկայիս բանկային ոլորտի ներկայացուցիչները վաղը հայտարարեն,որ իրենցից ոչինչ կախված չէր և փորձեն խուսափել պատասխանատվություն դա նրանց չի հաջողվելու:
Երկրի ֆինանսական համակարգը մարդիկ հետևողականորեն փլուզում են, իսկ այդ ոլորտի ներկայացուցիչները ջուրը բերանը լցրաց լռում են: Նման պահվածքը ոչ միայն անպատասխանատվության նշան է, այլև անբարոյականություն է, այն ոլորտի համար, որի համար պատասխանատու են:
Հենց այդ պատճառով է, որ երկրները անկում են ապրում և նույնիսկ վերանում են, որոհետև երկրում պատասխանատու մարդկանց գիտակցության պակասն է դեր կատարում: Բոլոր լուրջ երկրներում նման մարդկանց խստորեն պատժում են, որպեսզի սերունդները դրանից հետևություն անեն: Դրա համար էլ որոշ երկրներ դառնում են գերտերություններ, լուրջ երկրներ, իսկ ոմանք էլ վերանում են երկրագնդի երեսից: Հայ ժողովուրդը պետականության կորստի հարուստ փորձ ունի, իր անմեխսունակ քայլերի համար վճարել միլիոնավոր մարդկային կյանքեր և հայրենիքի 90 տոկոսի կորստով:
Բայց բոլոր այս քայլերի համար ոչ ոք պատասխանատվության չի ենթարկվել, ամեն ինչ «դուրս է գրվել» թուրքերի, մի քիչ էլ ռուսների և եվրոպացիների վրա:
Եկել է հատուցման ժամը, որպեսզի այս Մեծ հայրենիքի փոքր կտորը փրկվի: Իսկ դրա համար ոչ ոք չի խնայվելու և ոչ մեկին չի ներվելու: Իսրայելի փորձն արդեն ցույց է տվել, որ դա «աշխատում է»:
Սա է իրականությունը:
Դավիթ Մկրտչյան