Փաշինյանը դժգո՞հ է ուժայիններից, որ մինչ այսօր չեն «բացահատել» Վանեցյանի «հեղաշրջման փաստը»
Պարզվում է` Գեորգի Կուտոյանի մահվան հանգամանքները այդքան էլ չեն հուզում «Ժողովրդական վարչապետին»: Վերջինիս հետաքրքրում է միայն մեկ բան՝ ինչո՞ւ ուժային կառույցները մինչ այսօր չեն բացահայտել Վանեցյանի «դավադիր» ծրագրերն իր դեմ: Երկրում նախապատրաստվում է «հեղաշրջում», իսկ իր թիմակիցներին դա նույնիսկ չի հետաքրքրում: Արարատ Միրզոյանը այն համարում է, «դատարկ խոսակցություն», Սուրեն Պապիկյանն ու Կոտայքի մարզպետ Ռոմանոս Պետրոսյանը նույնպես Վանեցյանի «արարքներին» չեն ուզում քաղաքական գնահատականներ տալ, իսկ Ալեն Սիմոյանը լրագրողի հարցին Վանեցյանի հնարավոր «հեղաշրջման» վարկածի վերաբերյալ ընդանրապես լկտի հակահեղափողական բնույթի պատասխան է տալիս, որ «այդ հարցը իրեն չի հետաքրքրում»:
Այս ամենը հաշվի առնելով Փաշինյանը, բնականաբար, մտահոգվում է, քանզի դրսում «հակահեղափոխականներն» իր ընկեր «ռեւիզիոնիստների» հետ միասին պետական հեղաշրջում են պատրաստում իր դեմ, ուժայինները դավադրաբար չեն «բացահայտում» այս ամենը, իսկ հանրության հեղափոխական զանգվածները ամեն ինչից անտեղյակ իրենց համար հանգիստ ապրում են:
Իրոք որ ողբերգական վիճակում է հայտնվել «ժողովրդի վարչապետը», քանզի բացի Ստեփան Սաֆարյանից և Արման Բաբաջանյանից նրան այլևս ոչ ոք չի ուզում ինքնամոռաց պաշտպանել:
Սակայն այս ամենից հենց Փաշինյանը պիտի հետևություն կատարի այդ ինչպե՞ս ստացվեց, որ իր կողքին են մնացել այն երկու հայտնի դեմքերը, որոնք 2018-ին ամենակատաղի ձևով էին մերժում հեղափոխության գաղափարը: Սակայն, այստեղ էլ ոչ մի նորություն չկա. 1917-ից հետո 1937-ին Ստալինի ամենահավատարիմ գործիչներից մնացել էր միայն գլխավոր դատախազ Վիշինսկին, ով 1917-ին ոչ միայն բոլշևիկյան հեղափոխության դեմ էր, այլև հրահանգել էր ձերբակալել Լենինին:
Փաստացի այսօր Փաշինյանը մնացել է երկու իսկական հակահեղափոխականների հույսին և հետո նյարդայնանում և զարմանում է, թե ինչու իր թիմակիցները իրեն հավատարիմ չեն:
Իսկ դրա պատասխանը հայտնի է, քանզի Հայաստանում դասական կերպով իրականացվել է Բիսմարկի հայտնի այն ասույթը, որ «...հեղափոխությունը նախագծում են ռոմանտիկները, այն իրականացնում են ֆանատիկները, իսկ հեղափոխության արդյունքներից օգտվում են սրիկաները»: Հատուկ շեշտենք, որ սա մենք չենք ասել, այլ Բիսմարկը: Պարզապես ցավալի է, որ այն գրեթե 100 տոկոսով իրականացվել է Հայաստանում:
Սա է իրականությունը:
Դավիթ Մկրտչյան