Ինչո՞ւ ՀՀԿ-ն որոշում կայացրեց մտնել ընտրապայքարի մեջ. Տեսանյութ
ՀՀԿ-ի կուլիսներում երկար ժամանակ քննարկվում էր այն խնդիրը, թե մտնել, թե՞ չմտնել ընտրապայքարի մեջ: ՀՀԿ-ում շատերն էին հասկանում, որ հատկապես Երևանի ավագանու ընտրություններից հետո այս քայլը շատ ռիսկային կարող էր լինել: Քաղաքապետի ընտրության ժամանակ ՀՀԿ-ն ճիշտ որոշում կայացրեց՝ չմտնելով ընտրապայքարի մեջ: Փոխարենը, մյուս ուժերը, հայտնվելով սև-սպիտակային հորձանուտի մեջ, ինֆլյացիայի ենթարկվեցին և գալիք խորհրդարանական ընտրություններին մասնակցելու են չափազանց խոցելի մեկնակետով:
Բացառությամբ Փաշինյանի թիմի, թերևս երկու ուժ այդ ինֆլյացիային չենթարվեց, դա ՀՀԿ-ն էր ու «Սասնա Ծռերը»: Այդ իմաստով պայքարը երկրորդ տեղի համար հենց այս ուժերի միջև է ընթանալու, գումարած Ծառուկյանի թիմը, ով դեռ իներցիայով կարող է պահպանել իր զգալիորեն փոքրացող դիրքերը քաղաքական դաշտում: Կարելի է ասել, որ գալիք ընտրություններում լինելու են երեք գաղափարական հոսանքներ: Ռադիկալ-հեղափոխական հոսանքը՝ «Սասնա Ծռերի» գլխավորությամբ, չափավոր-հեղափոխական հոսանքը՝ Փաշինյանի գլխավորությամբ, և նրանց գլխավոր թիրախում հայտնված հին ուժը՝ ՀՀԿ-ի գլխավորությամբ:
Հասկանալի է, որ ՀՀԿ-ի առկայությունը ընտրապայքարում, ինչ որ չափով սև-սպիտակային է դարձնելու ընտրապայքարը: Եվ այստեղ շահելու է հիմնականում Փաշինյանի թիմը և մասամբ՝ «Սասնա Ծռերը»: Քանզի «մեշոկ պապիի» առկայության դեպքում հեշտ է կոնսոլիդացնել հեղափոխական ընտրազանգվածին: Այնպես որ, ՀՀԿ-ի մասնակցությունը ընտրապայքարին շահավետ էր Փաշինյանին: Ահա թե ինչու նա լռելյայն համաձայնվեց պահպանել այս ընտրություններին հին ԸՕ-ը: Այս պարագայում նրա հիմնական ընդդիմախոսը կլինի ՀՀԿ-ն, այլ ոչ թե այլ ուժերից մեկը: Մյուս կողմից դա ձեռնտու է նաև ՀՀԿ-ին, քանզի, Փաշինյանի վարկանիշի հետագա անկումը կարող է առավելագույնս կապիտալիզացնել հենց ՀՀԿ-ն, մի քիչ էլ՝ «Սասնա Ծռերը», այլ ոչ թե՝ ԲՀԿ-ն, կամ Արամ Զավենիչն ու Մարուքյանը: Մանավանդ որ վերջիններս ընկալվում են ավելի շատ «ֆեյք» ընդդիմություն, որոնք դուրս մնացին Փաշինյանի գնացքից՝ ոչ իրենց կամքով:
ՀՀԿ-ի հաշվարկը հեռահար բնույթ ունի, որ ճոճանակի սկզբունքով ժամանակի ընթացքում մարդիկ կրկին վերհիշեն ՀՀԿ-ի լավ կողմերի մասին:
Ինչ խոսք, նրանք ապագայում, ճիշտ աշխատելու դեպքում, կարող են իրենց ուրույն տեղը ունենալ քաղաքական դաշտում: Ի վերջո 20 տարվա փորձը անհետք չի մնա:
Սակայն պարզ է նաև այն, որ Փաշինյանի գլխավոր ընդդիմախոս ուժի ձևավորման հարցը դեռ մնում է բաց: Այդ ուժը չի կարող լինել « բուրբոնյան» տեսակի, այսինքն ՀՀԿ-ն չի կարող այդ ուժի գլխավոր կորիզի դերում լինել: Ինչպես որ ոչ կոմկուսը, ոչ էլ ՀՀՇ-ն հետագայում առանցքային դերում չհայտնվեցին:
Օրինակ, ՀՀՇ-ի պարտվելուց հետո իշխանության չեկավ հին կոմկուսը, այլ եկավ նոր ուժ՝ ՀՀԿ-ն, որն իր մեջ ինտեգրեց կոմկուսի նախկին կադրերին:
Սակայն իր պոտենցիալով ճիշտ աշխատելու դեպքում ՀՀԿ-ն, ի տարբերություն վերը նշած հին ուժերի, ապագայում արմատապես վերափոխվելու դեպքում, կարող է նաև, պահպանելով իր ուրույն քաղաքական ներկայությունը, ակտիվ աջակցողի դեր ստանձնել՝ այն ապագա նոր գլխավոր ուժին, ով կկարողանա բալանսավորել երկրում քաղաքական համակարգը՝ դրանով իսկ նպաստելով երկրի առողջ զարգացմանը:
Իսկ թե ով կկարողանա դաշտի բալանսավորման հարցում հիմնական դերակատարը լինել, այլ խոսակցության խնդիր է:
Արտակ Հակոբյան