Այս երկուսը ինչպես ուսապարկ եկան Ազգային ժողով, այնպես էլ որպես ուսապարկ հեռանում են. Լուսանկար
Այսօր «Իմ քայլի» պատգամավորներ Արտակ Մանուկյանը և Նիկոլայ Բաղդասարյանը Facebook-ում իրենց գրառումներով հայտարարեցին, որ չեն մասնակցելու առաջիկա արտահերթ ընտրություններին և չեն ընդգրկվելու «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության համամասնական ցուցակում:
Այս լուրը զարմանալի չէր, բայց հատկանշական էր այն փաստը, որ նրանց գրառումները չէին տարբերվում նույնիսկ մեկ ստորակետի մակարդակով: Թվում էր, որ այս հայտարարությունը գրվել է ինչ-որ երրորդ կենտրոնի կողմից և ուղարկվել է այս երկու մարդկանց՝ այն իրենց էջերում հրապարակելու համար:
Միևնույն ժամանակ, պետք է նշել, որ գրառումների մեջ ձևակերպումը եղել է բյուրոկրատական ոճով: «Որոշմանս մեջ քաղաքական ենթատեքստեր չկան», ասում էն իրենք, եւ միևնույն ժամանակ, նրանց խնդրում են «հարգել իրենց որոշումը» և չեն ցանկանում լրացուցիչ մեկնաբանություններ տալ այս հարցի վերաբերյալ: Այնուամենայնիվ, այստեղ զարմանալի ոչինչ չկա: Նրանք իսկապես եկել էին Ազգային ժողով՝ որպես Նիկոլ Փաշինյանի ուսապարկեր:
Վերջին 3 տարիների ընթացքում նրանք իրենց չեն դրսեւորել որպես լիիրավ պատգամավորներ: Բոլոր անհեթեթ նախաձեռնությունների տակ կան իրենց ստորագրությունները: Նրանք Նիկոլ Փաշինյանի հետ միասին պատասխանատու են մեր երկրի փլուզման ու կազմաքանդման համար: Եվ քանի որ ԱԺ-ում նրանք գործում էին «քաղաքական ուսապարկի» կարգավիճակում, բնական է, որ նույն կարգավիճակում նրանց հեռացնում է Նիկոլը Ազգային ժողովից, քանի որ Փաշինյանը չի կարող իրեն թույլ տալ «լրացուցիչ բերաններ» պահել առաջիկա ընտրությունների ժամանակ:
Այդ պատճառով այս մարդկանց միևնույն կենտրոնից, միևնույն ժամանակ տրվել է նույն հրահանգը, և զարմանալի չէ, որ սինքրոն կերպով նրանք հանդես եկան նույնաբովանդակ հայտարարություններով, ավելի ճիշտ, նրանց փոխարեն հանդես եկան նույն ձեւակերպումներով հայտարարությամբ:
Անցած 30 տարիների ընթացքում Հայաստանը նման խղճուկ, ողորմելի պատգամավորներ չի ունեցել, և դա քիչ էր, այդ սուբյեկտների իշխանությունը համարվում էր «ժողովրդավարության բաստիոն», իսկ նրանց իշխանության բերելն ավելի կարևոր երեւույթ էր անվանվում, քան մեր հաղթանակը Առաջին ղարաբաղյան պատերազմում:
Ակնհայտ է, որ այս ուսապարկերի վերջը պետք է լիներ այն, ինչ մենք ունենք այժմ. Արցախի տարածքների մեծ մասի կորուստ, անհասկանալի հեռանկար Արցախի մնացած մասի համար, որտեղ դեռ ապրում են հայերը, պարտված պատերազմ, ավելի քան 4000 զոհ և ավելի քան 11000 վիրավոր, մշուշոտ ապագա Հայաստանի տարածքային ամբողջականության և Հայաստանի Հանրապետության անվտանգության հեռանկարների վերաբերյալ:
Դավիթ Մկրտչյան