Սերժ Սարգսյանի ինչի՞ն է պետք «Ելքը»
Անկեղծ ասած, ապրիլի 2-ից հետո որևէ դրական փոփոխության հույս այլևս չունեմ և գոնե հիմա՝ դիտորդի կարգավիճակով, հետևում եմ ներքաղաքական զարգացումներին։ Սերժ Սարգսյանը «Արմենբաշի» հռչակվելու կեսճամփին է՝ հազարավոր հանրապետականներ նրան արդեն իրենց հայրն են ճանաչել, երեկվա «ընդդիմադիրները» դոշ են տալիս՝ ՀՀԿ-ին տված քվեն լեգիտիմացնելու և ընտրությունների «ազատ-արդարությունը» պաշտպանելու համար, հող հանձնողներն էլ զարմացած, թե բա խի՞ մենք չենք ուզում մեր ադրբեջանցի «գյարդաշներին» Ղարաբաղը հանձնենք ու լավ ապրենք, ընկել են այդ «ընդդիմադիրների» հետևից ու ամեն պատի տակ (հիմնականում՝ ֆեյսբուքյան պատերի) թմբկահարում են, թե բա դուք ծախված եք։
ՀԱԿ-ի ու «Ելքի» այս վիրտուալ բանավեճը, որը ծավալվում է հիմնականում այդ ուժերի երիտասարդ ակտիվիստների միջև, բավականին զվարճալի է այն տեսանկյունից, որ ՀԱԿ-ն էլ, Փաշինյանն էլ, Մարուքյանն ու Զավենիչն էլ՝ թե առանձին-առանձին, թե «փաթեթով» տարբեր ժամանակներում և միաժամանակ տարբեր տեսակի ծառայություններ են մատուցել Սերժ Սարգսյանին։
Սա է թերևս պատճառը, որ այդ ուժերի ղեկավարությունը մեծ հաշվով լուռ է, քանի որ երկու կողմերից էլ գիտակցում են, որ դիմացինը կարող է այնպիսի բացահայտումներ անել, որ ոչ Լևոնի երկար-բարակ և անիմաստ ճառերը, որ էլ Նիկոլի ղժղժոցը, և ոչ էլ բաց նամակները չեն փրկի իրավիճակը։ Բայց երիտասարդների՝ թե մի, թե մյուս կողմում դա չեն հասկանում և չեն էլ կարող հասկանալ։ Իրենք չեն էլ հասկանում, թե Սերժ Սարգսյանի ինչին է «Ելքը» պետք։
Հեսա մի փոքր սպասեք և կտեսնեք, թե ինչպես է Սերժ Սարգսյանը Նիկոլին «քսի տալի» Կարեն Կարապետյանի ու կառավարության դեմ։ Նա, իհարկե, խոստացել էր, որ վարչապետը կպահպանի իր պաշտոնը, բայց մի տարի հետո այդ աթոռը հենց Սերժ Սարգսյանին է պետք գալու։ Եվ նրան հեչ ձեռնտու չէ, որ այդ աթոռը զբաղեցնի մի մարդ, ում վարկանիշը մի քանի անգամ գերազանցում է իրենը։ Այստեղ է, որ Նիկոլը և նրա փոքրաքանակ պատգամավորները կարող են մեծ աղմուկ հանել ու հարվածել Կարապետյանին։
Սամվել Ստեփանյանի ֆեյսբուքյան էջից